Bir an gelir ki boğulursun kelimeler tıkanır... sen varlıkla yokluk arasında ince çizgide yürürken, herşey anlamını yitirmiştir.Nefes alışların bile sessizliğe gömülür. Tek düşündüğün soğuk cansız bir mezar taşı,üzerinde ki soluk resim sonra geçmişin getirdikleri ve hesapsızca,sorgusuz senden aldıkları..... Gölgeni kaybetmişsindir,yakalamak için güneşi kovalayıp durmuşsundur. yaşamın içinde en önemli cümlene son noktayı koyacakmış gibi bırakırsın kendini en umursamaz varoluşunla boşluğa,gölgesini yakalamaktan yorgun düşmüş yitik umutlarınla, yutkunarak sessizce söylediğin tek sözcük; Hoşçakal.......
