Ben Kerbela'yım, Ali'min gözyaşıyım, Etiyim, kanıyım, canıyım. Peygamber'in katında kim HZ Ali'den daha değerli olabilir ki! Ben HZ Ali'min hüznüyüm, Ben Hüseyin'im. Şehitlerin efendisi Hamza'yım ben. Savaş alanına gönderilen hz.Ali'min kılıcıyım, Zülfikar'ım ben. Hangi söz benden daha keskin olabilir ki! Ben Zeynep'in gönül sırrıyım. Sakine'nin ruhuyum. Cebrail'in kanadıyım, Muhammed'in yetimiyim. Beni O yetiştirmişti, kendisi de yetimdi, yetimlerin sığınağıydı. Ben onun eviyim, onun soyu, onun kanıyım, Kerbela'yım ben. Serden geçenlerin otağıyım, cesaret ve erdemin çadırıyım, Nasıl kıydın Fatma'nın masumuna, Ali'nin canına, Muhammed'in gözbebeğine? Sana dünya gerekmez, ahiret gerekmez. Sana söz yetişmez, ateş yetişmez. Su vermeden hangi kurban kesilmiştir ey mel'un, Dili dudağı kavruldu masumun, Susuz kaldı, bir damla su verin. Boğazını hangi hançer keser ciğeri ateşle kavrulmuşun? Ben Kerbela'yım ey Muhammed. Gözlerimden yaş değil kan akar, Çöl ateşinde zulüm hançeri yedim, zalime yakalandım ey Muhammed. Dağlanan yüreğimin hakkı için, Günahsız dökülen kanların hakkı için ey Muhammed, Yalvar O'na, güzel isimlerinin hatırı için yakar, kalkış günü yolundan gidenleri bağışlasın. Son sözü, tanıklık oldu Hüseyin'in. Gökler kara giyindi, yer sarsıldı Ey Hüseyin. Saba rüzgarı esti, Cebrail tacını alıp ağladı Ey Hüseyin. Kandiller söndü, Kerbela kanla yıkandı, Ey Hüseyin. Sakine zalimlerin pençesine düştü, dostlarınınevi talan edildi Ey Hüseyin. Kerbela garibini susuz öldürdüler, Allah'ın gökleri yıkıldı Ey Hüseyin!"
Son sözü, tanıklık oldu Hüseyin'in. Gökler kara giyindi, yer sarsıldı Ey Hüseyin. Saba rüzgarı esti, Cebrail tacını alıp ağladı Ey Hüseyin. Kandiller söndü, Kerbela kanla yıkandı, Ey Hüseyin. Sakine zalimlerin pençesine düştü, dostlarınınevi talan edildi Ey Hüseyin. Kerbela garibini susuz öldürdüler, Allah'ın gökleri yıkıldı Ey Hüseyin!" ÇOK GÜZELDİ OKURKEN KENDİMİ TUTAMADIM ELLERİN DERT GÖRMESİN CNM TŞKLER BU DEGERLİMİ DEGERLİ PAYLAŞIMIN İÇİN.
teşekkürler canım... kerbelada yatar imam hüseyin'im bogazların dügümlendi an işte yazılacak çok şeyin olupta sadece içimizin acıdıgı,yüreklerin kan ağladığı,dudakların sususuzluktan kavrulduğu...
