Hayatımın basit kurallarından biriydin sadece , kuralsız yaşarken hayatıma kural koymayı öğreten. (…) Hangi ayrılık bir parçasını bizde bıraktı da bizden kalan ne varsa aldı gitti , yolun başında bulduklarımızı da yitirdik ne yitirdiğimizi bulmaya çalışırken , oysa kaybettiğimiz kendimizden başka bir varlık değildi . Kaybettin beni sevgili , bul beni kendinde kendini bulduğun bende. Bul sevgili (…) Ne ben sığdım sana , ne sen kışı çevirebildin yaza bende , bütün mevsimler ihanet varlığına , ihanetler tükendi , tükenen bizdik , biz tedirgin düşlerimizle gecede birkaç kendini tekrar eden cümleden ibaret , cümleler kanayan avuçlarımızdan düşe kalka tırmanmaya çalışan kendi içinde anlaşılmaz hisler , gece biz , mevsimler biz , tedirgin biz , ihanet bütün benliğinle sen . Düş düşlerimden sevgili , kendinden düş , bildiğin bütün düşlerden düş . Düş sevgili İhanet (…) Kendini anlamsız kılan bu kalabalığın arasında kendine anlam verebilen tek insandın , varlığıyla bana anlam kazandıran insan . (…) Yazdığım her Aşk’ın satır aralarında bildiğim bütün kelimelerden bir şiir biriktiriyorum senin için , bildiğim bütün şiirler satır aralarına sığıyor gözlerinin , ne yazabilecek Aşk kalıyor ne senin için şiir biriktirecek satıraraları . Susuyorum öylece , yaz diyorum kendime , sus ve yaz … Nefesinde kırılan soluğumu yazıyorum , soluksuz kalıyorum sonra , ellerin ıslanıyor ellerimde , ellerini yazıyorum , ellerim yanıyor. Sus diyorum kendime , bunca konuşan varken sen sus . “Sevdanın hası suskun olanıdır” Sus sevgili (…) Uzak kaldığım gülüşüne nehirler seriyorum en mavisinden , hüzünlü bir bulut gelip konuyor saçlarına , saçların başak sarısı . Yalnızlıktan gözlerim eriyor gözlerinde , gözlerimi gözlerine adıyorum , gözlerin bir nehir koynumda , gözlerin hüzün mavisi. Ne yol biter ne yolcu ölür , yol değil mi bizi yolcu yapan , biz değilmiyiz yolu yol yapan , sen değil miydin düşlerime girip her geldiğinde yeni bir düş yaratan , ben değimliydim seni düşlerime alıp bir düşten öteye götürmeyen , Mavi bir düşten ötesi mi olur , Mavi bir düş . Her suskunluğun gidişe sebepti , her gidişin yeni bir başlangıca , ne yeni başlangıç kaldı hayatımızda ne yeni başlangıca adım atacak güç … Bulmuşken seni düştün düşlerimden , ihanet ettin , anlamsız kıldın kendini , ben kendim kaldım senin anlamsızlığına rağmen , sus ve git . Git sevgili Bağışla beni sevgili , gidişin değil kalışın acıtıyor içimi… . . .
Kendini anlamsız kılan bu kalabalığın arasında kendine anlam verebilen tek insandın , varlığıyla bana anlam kazandıran insan ÇOK GÜZEL PAYLAŞIÖLAR CANIMM TEŞEKKÜRLER...
