Desem ki Seni Seviyorum⦠Yıllar, yumruk olup durdu bogazımda⦠Tıkanıyor nefesim⦠Bogulacak gibi oluyorum⦠(Kim bilirâ¦?) Belki de boş yere, Mâlumun meçhûlde kalması için, kendimi yoruyorum⦠Her şeyin bir ömrü vardır⦠Sırların da⦠Benimle ölsün isterdim ama⦠Ölümsüz olduğunu duyuyorum⦠Her gün ölüp ölüp dirilen bir hissin âölümsüzlüğü´ nasılsa? Duyumsuyor, Bilmiyorum! Şimdi, Sana dönüp yönümü haykırsam! Tüm endişeleri bir yana koyup, Çıglıga dönüşse de sesim, Desem ki⦠Seni seviyorum! Gülümsersin belki⦠Belki de kaşlarını çatarsın⦠Ne yaparsan yap umursamasam! Korkmadan, çekinmeden, hoyratça tekrarlasam: Desem ki⦠Seni seviyorum! Yılmışım susmalardan! Fakat feryatlar da yalan geliyor! En içli tövbeleri ederken kâfir kesiliyorum! En acı yakarışlar sırasında buz! Yine de⦠Her nefeste bir son, Her lâhzada bir sonsuzluk, Her dünde bir şu anlık hissediyorum! (Ne olur sankiâ¦â¦?) Kıytırık bir hüzünle, Hiç utanmadan bakıp da yüzüne! Desem ki⦠Seni seviyorum! Ne ayıp! Üstelik ne gerçek! Ne kadar da hiç üstelik! Bogazıma dügümleniyor sesim⦠Kesilmesin diye nefesimâ¦ İşte bunun için! Yani yine benim için! Yani kıyamadıgım için tatlı canıma! Yani nefessizlikten ölmeyeyim diye! Sana duyurmak için degil! âCanım kurtulsunâ için! Nasıl bir sevmekse bu? ? ? İşte, Hâlâ âVarâ olan âBenâ için! Yüzyılın yalancılarından bir yalancı olarak! Yüzüm bile kızarmadan! Gönlümde sanal bir yangın⦠(Ne garipâ¦â¦.?) Ateşsiz! Külsüz! Desem ki⦠Seni seviyorum! Her şey bir yana dagılsa diyorum Sevgilim! Her söz bir yana kaçsa! Bu şiir de unutulsa! Sadece insanlar degil, Bütün kuşlar⦠Pınarlar⦠Ve rüzgarlar⦠Herkes sussa keşke⦠Her şey sussa⦠Ben de sussam da⦠Dolaysız, zamansız, apansız! (Nerededir o demâ¦â¦?) Sadece Sen! Desen ki⦠Seni seviyorum!
