Çok Geç Olmadan 1 yaşınızdayken sizi elleriyle besledi ve yıkadı. Bütün gece ağlayıp onu uyutmayarak teşekkür ettiniz. 2 yaşınızdayken size özenle yemekler hazırladı. Tabağınızı masanın altına dökerek teşekkür ettiniz. 4 yaşınızdayken elinize rengarenk kalemler tutuşturdu. Evin bütün duvarlarına resim yaparak teşekkür ettiniz. 5 yaşınızdayken sizi cici kıyafetlerle süsledi. Gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlayarak teşekkür ettiniz. 6 yaşınızdayken okula kadar sizinle yürüdü. Sokaklara "Gitmiyeceeeeeem" diye ağlayarak teşekkür ettiniz. 7 yaşınızdayken size bir top hediye etti. Camları kırarak teşekkür ettiniz. 12 yaşınızdayken zararlı TV programlarını seyretmenizi istemedi. O evde değilken hepsini izleyerek teşekkür ettiniz. 19 yaşınızdayken okul masraflarınızı karşıladı, sizi kampüse götürdü ve eşyalarınızı taşıdı. Arkadaşlarınız alay etmesin diye kampüs kapısında vedalaşarak teşekkür ettiniz. 21 yaşınızdayken iş hayatı ve kariyerinizle ilgili size fikir vermek istedi. "Ben senin gibi olmayacağım" diyerek teşekkür ettiniz. 22 yaşınızdayken mezuniyet töreninizde size gururla sarıldı. Seyahat için para isteyerek teşekkür ettiniz. 25 yaşınızdayken düğün masraflarınızı karşıladı, sizin için hep mutlu oldu hem çok duygulandı. Siz dünyanın bir ucuna taşınarak teşekkür ettiniz. 30 yaşınızdayken bebek bakımı hakkında size akıl vermek istedi. "Artık bu ilkel yöntemleri bırak" diyerek teşekkür ettiniz. 50 yaşınızdayken O çok hastalandı, hafta sonunda onu görmeye gittiğinizde mutlu oldu. Ona yaşlıların çocuk gibi nazlı olduğunu söyleyerek teşekkür ettiniz. Derken bir gün..... O öldü..! O güne kadar onun için yapmadığınız ne varsa, o anda kalbinize bir yıldırım gibi düştü... EĞER HALA SİZİNLEYSE, ŞİMDİ ONU HER ZAMANKİNDEN DAHA ÇOK SEVİN...
ANACIĞIM âAnneme ve bütün annelereâ Nasıl hatırlamam anacığım nasıl Kaç geceler bana ninni söylerdi Hasta olunca oydu başucumda bekleyen Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi. Nasıl hatırlamam anacığım nasıl Uzun kış geceleri masal masaldı Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı. Nasıl hatırlamam anacığım nasıl Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı Akşam biraz geciksem yollara düşerdi Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi. Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı. Nasıl hatırlamam anacığım nasıl Bilirim yine kalbinde yerim anacığım Selam sana Anneler Günü İstanbul´dan Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan Vefalı ellerinden öperim anacığım. Ümit Yaşar Oğuzcan emeğine sağlık dilek çok güzel bir paylaşım olmuş onlarla geçen her anın kıymetini bilmemiz dileğimle...
emeğinize sağlık canlar ANNELERİN YERİ BAŞKADIR ANNELERİN HAKKI ÖDENMEZ BÜTÜN ÇİLEYİ ONLAR ÇEKER YİNEDE ASLA ŞİKAYET ETMEZLER
emeğinize sağlık canlar çok etkilendim okurken gözyaşlarıma engel olamadım annelerin hakkı hiç bir zaman ödenmezz allahım annelerimizi başımızdan eksik etmesin. burdan haykırmak istiyorum annecimm SENİ ÇOKK AMAA ÇOOOKKK SEVİYORUM SEN BENİM HERŞEYİMSİN...
HAYATIMIZ BOYUNCA SAHİP OLDUĞUMUZ ŞEYLERİ KAYBETSEK BİLE EN AZ BİRKAÇ KEZ DAHA ELDE EDEBİLİRİZ. AMA ANNE ÖYLEMİ... YAPACAK YORUM DAHİ BULUNAMIYOR. BENDEN TÜM ANNELERE SAYGILAR SONSUZ OLSUN
paylaşımın için tşk can ben annemi küçük yaşta kaybettim hep onun özlemini çekiyorum anneler başka tüm canlarda annenizin kıymetini bilin ana gibi yar olmaz eşini şevkati bile yetmez anne şevkatine
