Yalnızlığa mahkum edildim yine.. İsyanım kaybettiğim sensizliğe.. Neden acıdır hayat.. Neden,niçin, niye... Yaşım küçüktür belki,güçsüzüm;acizim bil ki.. Ama umutlarımdır deryalar misali.. Duygularım tonajlar emsali.. Bakışlarım semavi siyahi.. Ve devasa yalnızlığım.. Gün batımında güneşe meydan okuyan tek şey: Pırıl pırıl bir yürek!.. Bazen dostlar candan kucaklaşmalı.. Dost dediğinde;bir bedendeki çift candır!.. Sadece yalnızlıktır aradığım.. Kalabalıklardan kaçmam gerek.. Tonlarca elem yüklü sırtımda.. Anlatamadıgım ve anlayamadığım çok şey!.. Şimdi sessizliğe tütüyor dumanlar.. Herşey ve herkes sustu.. Belki ölümle burun burunadır yalnızlığım.. Yüzlerimi kapayan ellerim olsada kırık,hayat ve bayat.. İnsanlar mı?.. Yalnızlığım.. Darağacına tutunmuş olsada elim.. Kara kepenkler olmuş esir yüreğim.. Kuşlar özgürlüğü fısıldarken, eli gülle idama gider tenim..
Resimler ve şiir çok ahenkliydi cidden gusel bir paylaşım olmuş dileğim duygu yüklü gemim emeğine sağlık Teşekkürler...
