KURBAN

Discussion in 'Alevi İnancı ve İbadetleri' started by yasemin, Aug 27, 2007.

  1. yasemin

    yasemin Daimi Üye

    Bu günkü anlamı ile kurban hayvan katliamından başka bir şey değildir. Kurbanın niye kesildiğine gelince; kurbanın İbrahim peygambere indiği doğrudur. Cebrail(a.s.) tarafından koçun kurban edilmesi gerekliliği İbrahim peygambere öğretilmiştir. İbrahim peygamber Allah´tan çocuğu olmasını ister. Allah´ta kendisine bir çocuk vereceğini ama karşılığında en sevdiği varlığı kurban etmesi gerektiğini söyler. İbrahim peygamber bunu kabul eder. bir çocuğu olur. Aradan geçen zaman içinde bunu unutur. Allah tarafından kendisine çocuğu olunca en sevdiği varlığı kurban etmesi gerektiği hatırlatılır. İbrahim peygamber çocuğunu çok sevmektedir. Kendi yorumuna göre (deve,inek,tosun vs...) kurban etmek istese de Allah tarafından (çocukluğunu) kes emri gelir. Bunu yanlış anlayan İbrahim peygamber çocuğunu kesmesi gerektiğini düşünür. Aslında anlatılan konu beline Sahip olması ve daha çocuk yapmaması gerekliliğidir. İbrahim peygamber çocuğunu kurban etmek için dağa çıkar,oğlunun gözlerini bağlar ve bıçağı boğazına sürer ama bıçak kesmez.

    Bıçağı taşa vurduğunda taş ikiye bölünüyor. Allah İbrahim peygamberin kendini anlamadığını düşünür ve Cebrail (a.s.) ile kendisine koç kurban edilmesi gerektiğini bildirir. Burada asıl kurban edilmesi gereken İbrahim Peygamberin kendi nefsidir. Kendi sıfat alemidir.(hayvani alem). Burada konuyu biraz açmak gerekecek Cemal makamında belirtildiği gibi insan Hak yolunu izlerken Hakka doğru manevi olarak yükseldikçe cemali de değişir. İçinde bulunduğu sıfatlardan Tek tek kurtulur. Kurtulduğu sıfatlar hep hayvani sıfatlardır. En son kurtulması Gereken sıfatlar (koç, kuzu) sıfatlarıdır. Bu hayvani sıfatlardan kurtulan insan kendi nefsini Hakka kurban etmiştir. Nefsi her şeyden uzak Hak ile Hak olmuştur. Allah yolundaki insanlık mertebesi budur!!!.

    Yaşayan her insan kılığında görünen aslında insanlık mertebesini yakalamış değildir. Hayvani alemlerden tek tek kurtulması gerekir. İbrahim peygamberde yaşayan bir insandı, ve bu alemleri tatmak tek tek yaşamak zorundaydı. Ta ki insani aleme erişene kadar.

    Cemlerde ; ceme yeni katılan biri için dede o kişinin kefilinden bir koç, kuzu kurban ister. Kefilde ceme yeni katılan kişiyi tutarak dedenin huzuruna getirir, ve o kişinin kurban olduğunu söyler. Ceme yeni katılan kişide Hak yoluna kurban olduğunu söyler ve nefsi alemlerden uzak duracağını dedeye beyan eder bu şekilde ceme katılmış olur.

    Bazı softalar kurban keserek sırat köprüsünü geçeceklerini düşünürler. Hatta boynuzları büyük koç olmalıymış. Çünkü koçun boynuzlarından tutup ta geçeceklerini söylerler. Durum böyle olsaydı Allah zenginlere torpil geçmiş olurdu. Burada Yunus Emre´yi anmadan geçemeyeceğim;

    Sırat sırat dedikleri

    Kıldan ınce köprü imiş

    Varıp da üzerine

    Evler yapasım gelir...

    Yunus Emre kıldan köprüye nasıl oluyor da evler yapıyor. Bundan şu sonuçları çıkarabiliriz. Sırat bu dünyada geçilir. “Ölmeden evvel ölmenin sırrını yakalayan kişi sıratı geçecektir.” Sırrı Er kişiye malumdur!!!.

    Ol ilmi hikmetten haber almayan

    Götürürler seni dara ne minnet

    Gülün goncanın kadrini bilmeyen

    Ahırı karışır kara ne minnet

    Fırsat elde iken kurtar postunu

    Fark ede gör düşmanını dostunu

    Bir gün bürür kara toprak üstünü

    Eziyet çekersin zara ne minnet

    Deli gönül şu ağ yardan farısa

    İkrar verip ikrarında durursa

    Eğer senin meylin Hak´ka varısa

    Çağırınca yetişir car a ne minnet

    Cahil ile meyil katma hoyrata

    Gizli sırlarını söyleme yada

    Tamunun ateşi oddan ziyade

    Başına buz yağar kara ne minnet

    Er Mustafa´m sözün atma yabana

    Yatacak yer gerek bu şirin cana

    Ceht et meylini ver mah-i tabana

    Sen aşık olursan yare ne minnet

    KUL MUSTAFA...



    Evliya cem´in arzu eden sofi

    Yolu düzde koymuş sarpa kaçarsın

    Muhammed Ali´nin yolu deyip de

    Gelmiş de talibe pinhan edersin

    Yol budur deyip de sürek sürersin

    Cahili kinliyi başa derersin

    Yılda bir hayvanın kanına girersin

    Aklınca boynunun borcun ödersin

    Gel benlik eyleme nefsini öldür

    Hak yoluna canın armağan getür

    Kin ile kibiri aradan kaldır

    Getirme benliği yükü nidersin

    Aşk ile yırtılıp Hak olmamışsın

    Nefs-i ammareden Pak olmamışsın

    Ayaklar altında turap olmamışsın

    Gelmiş de meydanda lokma yutarsın

    Senin elindedir şerr ile hayr

    Nefs-i ammaredenözünü ayır

    Katib´im de derki kendini kayır

    Neyleyip de halkın zemmin edersin


    KATİB...

    ALINTI EHLİDOST
     

Share This Page