Ayrılık düşer bazen merhabalarımıza⦠Oluşturduğumuz âbizâ kalıpları çöker⦠Var olan iki ayrı kutuptur artık⦠Ya âvazgeçenâ oluruz bu ayrılıkta.. Ya da â vazgeçilenâ⦠Bir tercihtir vazgeçmek.. Eksilmiştir yüklediğiniz değerler, gidip de dönmemeyi, dönüp de bakmamayı göze almışsınızdır⦠Oluşturduğunuz o âbizâ kalıbından kendinizi alır ve gidersiniz bu merhabadan ⦠Hayata başka bir yerden, başka bir noktadan başlamaktır vazgeçmek⦠Yeniden başlamaktır.. Yarın vardır önünüzde.. Ve yarına ait umutlar⦠Seçeneksizliktir vazgeçilen olmak⦠Giden gitmiştir ardında boşluğunu bırakarak⦠Ve siz kalansınızdır⦠Orda⦠Öylece⦠Eksilmektir vazgeçilen olmak⦠Bir yokluğun sızısını yüreğinizde anbean taşımaktır⦠Vazgeçenden geriye kalan tenhalığı,ıssızlığı kalabalıklarlaâ¦. Sessizliği hiçbir sesle dolduramamaktır⦠Nedenler ve niçinlerle daha da kararıp uzayan gecelerdir⦠Bir sızıyla bölünen uykulardır⦠Dağılmak, parçalanmaktır çokça⦠Unutmak için zamana umut bağlamaktır⦠Zaman akıp giderken hayatımızdan⦠Kimi zaman â vazgeçenâ oluruz bir merhabada⦠Bir başkasında âvazgeçilenâ belki⦠Vazgeçmenin umursamazlığında da olsak⦠Vazgeçilmenin umarsızlığında da⦠Anlar ve anılardır yanımızda kalan⦠Sonra⦠Bir maske takıp yüzümüze⦠Sevginin çıplaklığını örtsün diye⦠Katılırız akan zamana yine deâ¦
İSTEMEDEN VAZGEÇİLEN OLMAK NE KÖTÜ ŞEY.. ASLINDA BİZ KENDİMİZİ VAZGEÇİLEN KONUMUNA TAŞIYORUZ... VAZGEÇEN OLMAKSA HER ZAMAN İŞİN EN BASİT OLANI... KARAKTERLER ARASINDA BU SAVAŞLAR OLMASA BİRBİRİMİZİ NE TANIRIZ, NEDE ACI ÇEKTİRECEK DAHA İYİ BİR YOL BULABİLİRİZ..
