silahın oldu sözlerin... alnıma dayadığında patlamayan söz oldu ölümüm. kurşunu bitti sözlerin ve bende bittim biten kurşun değil ben oldum kendimi astığım halat oldu nefesin idam sandalyem oldu gözlerin gözlerini çektin nefesin boğdu beni boynumu sıkan nefesin oldu halat değil... bileğimi dayadığım bıçaktı sana olan özlemim tutup kestiğim bileğimder akan kan sensiz kaldığım gecelerde akıttığım gözyaşıydı bıçak değildi canımı acıtan yanımda yoktun ama senle yaşadım bilesin... ne alnıma dayadıığın silah ne halat ne sandalye ne halat hiçbiri anlatmaya yetmiyor seni ama beni tek kalime anlatıyor yaşayan ölü... alıntı bazı kelimeleri değiştirsemde.. yazanın ellerine sağlık... insanın duygularını bu şekilde dile getirebilmesi çok güzel..
yuregıne saglık erkan ınsan sozunde durabılmelı demı verdıgı sozlerı tutabılmelı yurek ıster bıraz tesekkurler paylasımın ıcın ...
Evet yürek ister dileğim.. bazen gözlerin içine bakılarak bile dalga geçilebiliyo malasef.. Birine değerinden fazla değer verme...ya onu kaybedersin ya kendini mahvedersin. bu söze katılmıyodum hiçbir zaman ama artık katılıyorum...
