Umuda dönüş Ocağın yanında yanın da duran tencereye baktı fidan birazdan kocası hasan gelecekti kalkıp bir şeyler hazırlamak için irkildi .mutfağa doğru ilerledi kovanozun içinde biraz mercimek vardı başka bir şeyleri kalmamıştı zaten çok azda un vardı hemen işe koyuldu .az sonra kapı çalındı koşup kapıyı açtı..gelen hasandı hoş geldin dedi fakat hasan sanki duymamıştı yırtık ayakkabılarını çıkardı ve geçip minderin üzerine oturdu..dalgın,dalgın bakıyordu sonra çıkarıp bir sigara sardı tütünü de az kalmıştı her halde işler iyi gitmiyordu diye düşündü fidan..biraz sonra yemeği getirdi yanına soğan ve kuru ekmeği indirdi.hasan buruk bi şekilde fidana baktı,ona iyi bir yaşam veremediği için kahroluyordu beklide bu yüzden çocuklarının olmasını bile istemiyordu,sonra kalktı ve dışarı çıktı.fidan öylesine gitmesine bir anlam veremedi,kendiside yemeğe dokumadı yemeği kaldırdı ve sonra camdan dışarıyı seyretti,hava soğuktu nerde kaldı diye düşünüyordu..zehrayı hatırladı bir an O bir fabrikada çalışıyordu ,aklına koymuştu çalışmayı ama bunu hasana söylemeye çekiniyordu ertesi gün iyice düşündü bugün mutlaka hasana söyleyecekti..evin işleriyle toparladı her zaman ki gibi akşamda yaklaşmıştı zaten dünden kalan yemeği ocağın üzerine koydu kapının çalındığını duymuyordu farkına vardığında hemen koşup açtı hava soğuktu hasan tebesümlü bir şekilde kızdı fidana..geçip her zaman ki gibi minderin üzerine oturdu düşünceliydi fabrikadan para alamamıştı buğun de ..fidan tüm cesaretini topladı ve bende çalışmak istiyorum dedi hasan hiç oralı olmadı sanki köydeki yaşamını düşünüyor ve buralara neden geldiğini anlamaya çalışıyordu gibi bir edaya kapılmıştı..fidan biraz daha yaklaşarak bende çalışırsam belki senin yükün hafifler hem kış yaklaştı yakacak odunumuz bile yok ne olur bende çalışsam hasan bi an irkildi fidanın koluna dokunmasıyla beni dinlemiyormusun dedi fidan,hasana..birlikte yemek yediler ve fidan tekrar çalışma isteğini yeniledi hasan tebessümlü bir şekilde güldü sadece sigarasını içti sonra işçi arkadaşlarıyla kahvede toplanacaklarını söyleyerek dışarı çıktı..vakit epey ilerlemişti hasan gelmeyince fidan uykuya yenik düştü…ertesi sabah kahvaltı için fidan her zaman ki gibi erken kalkmıştı çayı demledi bir parça ekmek biraz zeytin koydu hasanın yapmış olduğu tahta masanın üstüne sonra hasanı kaldırmak için mutfaktan çıkarken hasanın kalktığını görünce suyu hazırladı ellerini ve yüzünü yıkaması için kahvaltıdan sonra hasan çıkarken peki dedi sanki çalışmanın zorluklarını görde ondan sonra sende öğren bu ülkedeki işçilerin zorluklarını dercesine baktı fidana..fidan çok sevinmişti hasan hemen dışarı çıktı arabayı kaçırmamak için koşar adım durağa geldi işte işçileri fabrikaya götürecek arabada geldi oldukça eski bi abraydı yagışlı havalarda içine yağmurlar dökülüyordu durakta durunca hemen bindi işçiler öyle bir tartışmaya girmişlerdi ki hasanın selam verip oturduğunun farkına varmamışlardı bile… Fidan dışarıda zehra hanımı bekliyordu az sonra zehrada geldi fidanı görünce hayrola fidan bir yeremi gidiyorsun dedi hayır abla seni bekliyorum dedi fidan benimi dedi zehra evet abla bende çalışmak istiyorum bu yüzden bana yardımcı olmanı istiyorum gel bizim fabrikaya gidelim bir başvurursun uygun görürlerse belki alırlar olur abla dedi fidan fabrika yakındı biraz gittikten sonra işte bizim fabrika dedi zehra eliyle göstererek fabrikayı görünce heyecanlandı fidan biraz daha yaklaşmışlardı fabrika önünde oldukça büyük bir karabalık vardı ve hep bir ağızdan bağırıyorlardı yaşasın işçinin sendikal mücadelesi abla diye çıkıştı fidan zehraya bunlar ne yapıyorlar,gel dedi anlatırım beraber kalabalığı yararak fabrikaya girdiler zehra üzerindeki ceketi çıkardı ve işçi kıyafetini giyidi.sonrada fidanı alıp müdürün yanına götürdü..bu bizim mahalleden efemdim çalışmak istiyor zaten işçi eksikleri vardı grevden dolayı baya bir açıkları vardı şöyle bir süzdü fidanı sonrada dışarıdakilere benzemez inşallah dedi.fidan hiçbir şey anlamamış gibi baktı yüzüne ürkek bakışlarla..peki çalışsın dedi yarın gel başla fidan çok sevinçliydi ama o an sevincini belli etmedi ve dışarı çıktı..tekrar kalabalığın arasına daldı o sırada kalabalık içinde bir el uzandı fidana bu bir yıl önce henüz anlaşılmayan bir nedenle fabrikada ölen Ahmet abinin hanımıydı..sen ne yapıyorsun dedi biz hakkımızı arıyoruz sen gelip burada çalışmak istiyorsun peki çalışma koşullarını biliyormusun Bizimle beraber ol fidan hiç oralı olmadı çünkü kendiside çok zor koşullarda yaşıyordu ve mutlaka çalışmalıydı ..eve gittiğinde çok sevinçliydi evi toparladı akşam hasan erken gelmişti eve geldiğinde fidanın sevinçli olduğunun farkına varmıştı nasıl iş buldun mu bakalım diye soracaktı ki fidan sanki soracağını biliyormuş gibi söyledi hemen iş bulduğunu iyi hayırlı olsun hanım demekle yetindi hasan..ertesi sabah işe zehrayla beraber geldiler fabrika önüne geldiğinde zehra öndeydi kalabalık bugün daha kalabalıktı fidan tek,tek gözden geçiriyordu kalabalığı sonra içeri girdi ve zehraya yetişti abla anlatmadın neden bunlar çalışmıyor dışarıda bekliyor zehra kızım bunlar hakkını arayanlar emeğinin sömürülmesini istemeyenler çalışma koşullarının düzenlenmesinden yana olanlar bizler gibi baş eğmiyorlar dedi fidana.. Niye patron vermiyor mu diye çıkıştı fidan .üstüne giydikleri işçi kıyafetleriyle işinin başlarına geçtiler fidan hala dışarıda olan biteni anlamaya çalışıyordu bu arada başındaki şefler işçiye hiç taviz vermiyorlardı en ufak bir hatada dahi kızıyor maaşından kesilecek diyorlardı..bir kaç gün böyle geçmişti fidan işin zorluğunu anlamıştı eve yorgun argın gidiyor ama hasana belli etmiyordu değişmesi gereken sadece fabrikadaki çalışma koşullarımıydı acaba yoksa daha farklı şeyler olabilir miydi fidanın kafası karışmıştı bir ara dalmıştı ya bide emeğimizin karşılığını alamazsak büyük bir gürültüyle irkildi fidan başındaki şefin bağırtısıyla fidan neye uğradığını anlayamamıştı ve etrafındakilere şaşkın ve mahçup bir şekilde bakıyordu o an hemen dışarı çıktı ve avazının çıktığı kadar sömürüye ve açlığa karşı özgürlük diye bağırarak Halkların saflarında oda yerini aldı…. DEVRİM ÖZGÜR......
ellerine emegine saglık devrim, biz işçiler gün geldi hakkımızı alamadık gün geldi kuru ekmege talim olduk gün geldi bu hikayedeki fidan gibi grevlere çıkttık tek sebebimiz bilegimizin hakkını almaktı ama türkiye gibi bi yerde asla ama asla hakkettigimizi alamıyoruz daha düşük maaşlarla geçinmeye çalışıyoruz,bir asgari ücrete nasıl bi ev geçindirilir,hiç bunu düşünmüyorlar kendileri bile bilmiyorlarki daha ekmegin kaç para oldugunu İŞÇİLER KARDEŞ PATRONLAR KALLEŞŞŞŞŞŞ
canlar seksen döneminde işçi mücadelesini ve örgütlenmesi üzerine yazmıştım bu kısa öyküyü ve iki ayrı gazetede yayınlandı bugun işçi sınıfının sendikal mücalesini her koşulda insanca bir yaşam için iyi bir örgütlenme ve mücadeleden geçer... ve bütün şiarımızla yaşasın halkların kardeşligi ve yaşasın işci emekçilerin sendikal mücadelesi diyebilmeliyiz......
Paylaşımın için sağol can. Bu çarpık düzende yaşanan acı gerçeği güzel anlatmışlar ama ne değişti ki Zehranın yaşamında bir değişiklik var mı? Hasa'na ne dolu peki hala soğan ekmeğe mi talim.Bu düzen bu kafalarla asla değişmez. ÖNCE EĞİTİM SOSYAL GÜVENCE İNSANCA YAŞAM
