Gözlerini kapatıp karanlıkta yürümek istedin, gün aydınlıktı ama gözlerin kapalı. Herşeyden vazgeçmiş bir halin vardı masum kapalı gözlerinin ardında. Güneşin aydınlattığı herşeyden vazgeçmiş umutsuzluğun karamsar kıldı etrafındakileri, Kendimi kurban edilmiş gibi hissediyorum. Kurban edildi aşığının gözyaşları Ayakları yere hiç basmayan, adamlıktan nasibini alamamış hayallerim Bir çırpıda kül oldu, düşlediğim geleceğim, sensiz bir hiç olan bedenim Sense, hala gözlerin kapalı ve yürüyorsun hiçkimselere doğru Kendini olgunlaşmamış düşüncelere hapsediyorsun tüm o mantık felsefesiyle Bir yanın hala evrim geçirmemiş çocuk, bir yanın ise yaşlanmış ölüyor Kalbinin bir yerlerinde saklanmış bir aşk kalıntısı var benden kalan Gün geçtikçe soluyor yaprakları teker teker Bir sen daha var sende, hepimizden gizlediğin Annenin gözyaşlarıyla suladığı bedeninde hapsolmuş Bir ben var bende, içimden çıkıp sana koşmak isteyen Önündeki bir dolu engelle boğuşup nefes nefes kalmış Gün gelecek, bir yazı olmaktan çıkacak duygularım Bir gün gelecek hatırlamayacaksın beni belki Hiç kimse bir taş koymasa bile aramızdaki yolu yürünebilir kılmak için O yolda yürüdüğümün farkında bile olmayacaksın Kucağına o çok düşlediğin minicik yavrucağı aldığında Seni izliyor olacak görmeyi yasakladığım gözlerim ve bilki o son görüşüm olacak seni Mutlu olduğunu görmeden seni bırakamayacak kadar tutsağım sana Yinede son defa bir dilek tuttum, sana sormadan adımıza Bir yastık, bir koca, içinde sen ve ben olan kocaman bir yuva Seni seviyorum aşkım
emeğine sağlık dilek yazı çok hoşuma gitti bende o kadar tutsağım galiba ondan dilerim herkes tutsak olduğu yüreğin sahibidir, aşk her zaman mutluluk değil ama acı da değildir. iyi kötü tüm günleri birlikte omuz omuza aşacağınız sınırsız bir sevgi dileğiyle
