İçimde koskoca bi çark var sanki… Tam Göğsümde… bazen hızlanan bazen yawaşlayan hiçç ama hiçç durmayan… Canım yanıyor o döndükçe.. Sanki çewresindeki her şeyi koparıp götürüyor… Beni içimi parçalıyor… Nedenini bilemediğim bir şekilde parça parça içime yayılıyorum… Ü$üyorum… İçimde bir uçurum war sanki. Sonunu göremediğim… Sanki her şeyin saçmalığını almışım içime sanki dünyadaki herşeyin en uç noktası gelip sığmış taa içime… Bana yer kalmamış… Çıkmak istiyorum… Her şey bitsin istiyorum… Ne warsa olan… En çokta neyi istiyorum biliyomusun… Öyle bir şey yazmalıyımki öyle bir şekilde anlatmalıyımki yaşadıklarımı kağıda döküldüğünde teker teker bitsinler… Teker teker yok olup huzurumu getirsinler… O kaybettiğim huzurumu geri istiyorum… Ama olmuyoo işte Yazamıyorum… Her yazının sonunda koskoca bir boşluk görüyorum kağıtta… Bütün yazılarım siliniyor… İçindeki herşeyy yine gelip içime yerleşiyor… Çarkım dönmeye başlıyor… Uçurumum derinleşiyor… Biliyomusun ağlayasım varr… Ama onu bile yapamıyorum…
Bir şey değil abla......Yürekte ne çığlıklar , ne foyratlar kopuyor ama kimse bilmiyor bomboş kağıtlardan başka....
