Bir destan mıydı sevdam⦠yoksa sevdamı destan mı yaptım ben.. Öncesi (yok) .. Gelişin (bir ömür) ... Bir dağ başı yalnızlığıydı yaşadığım.. Kalabalık sesler içinde suskunluğum çığlık çığlığaydı.. Ne çok yalnızdım sen yokken ben.. Sen yokken ben var mıydım? Çocuktum.. yüreğim çocuktu.. Ellerim, yüzüm, neşem gülüşüm çocuktu.. Aldılar çocukluğumu benden Geriye kalan sadece cansız bir beden.. Sübyan duygularımın gidişinin ardından geldi karanlıklar.. Bir umut var mıydı benim için ⦠Gözlerim alışmaya başlamıştı karanlığa.. Bir el aradım kanadı kırık kuş misali.. Üşüdüm.. çok üşüdüm.. Köhne yalnızlığımın beni esir aldığı bir andı.. Ruhumun intihar eşiğinde olduğu bir zamandı.. Gökyüzündeki tek yıldıza bakarak bir dilek diledim.. O parlak ve tek yıldızdan bir tek seni istedim⦠Yıllardır belki de asırlardır yüzünü hiç bilmedim Ama sana hep yandım ben.. seni hep sevdim.. Gözün kaşın nasıldı bakışların nasıldı bilmedim Ben seni hiç görmeden bilmeden sevdim⦠Asırlar öncesinden vurgundum ben sana Göz alabildiğince canın yandığınca sendim aslında Ruhumun öldüğünce, yüreğimin taptığınca bendin aslında Bir yerlerdeydin..gelecektin.. Ve. Bir gün⦠GELDİN.. Karanlıkları dağıtarak âlafı uzatmayarakâ geldin.. Usulca, yavaşça aynı zamanda koşarak geldin Bilmeden, bilerekâ¦neyse sebebi işte sonunda geldin.. Belki isteyerek⦠belki istemeyerek.. Ama geldin.. âsenin içinâ dedinâ¦âsenin kaderinimâ dedin Yüreğini dinle.. ben senin için geldim dedin İyi ki geldin..yüreğime ruhuma canıma.. Ne iyi ettin de geldin.. Hoş geldin kalbime TÜRKÜ GÖZLÜM...... hoşgeldin.. "alıntıdır"
