İnsani Vasıfların en büyük güzelliği VİCDAN dediğimiz o enginlikte saklı İlk Basta Danıştık Vicdanımıza Gerçekler Yoluna Gırdık Uyandık (İbreti) İşte bu dizelerde Aşık İbreti VİCDAN'a danışmanın önemini vurguluyor.. Bu hangi his ki VİCDAN yani GÖNÜL ile düşünce ,Akıl ile birleştiğinde DOĞRU'luk kapasının anahtarını veriyor bizlere.. ''Ben Size Şah Damarınızdan Yakınım'' ayeti aslında derinen birer mana açıyor hepimize VİCDAN yani GÖNÜL Kavramında neden KALB'imizden gelen bir şey olduğunu düşünürüz ? Yoksa Gerçekler AKIL (BEYİN) ile GÖNÜL (KALB) arasındaki damarın ŞAH DAMARI olmasında mı gizli ? ... Hakk'el Yakın gören ululardan olan Hacı Bektaş HOŞGÖRÜ'nün Resmini GÜVERCİN DONUNDA Anadoluya gelmesi ile Kadıncık Ana'nın O Sevgi ve Vicdani düşüncesi ile getirdiği Ekmek ile Yağ'ın Aslında VİCDAN'i bir olgunun yerleşkesi değilmi .. Kadıncık Ana'nın bu davranışı ile Vicdan tarlasına Sevgi Tohumunu ekmesine sebep değilmi idi ... Ya Bu Tohumu Eken Hacı Bektaş'a ne demeli ;Demiştiki ''DÜŞMAN'ınızın Dahi İNSAN olduğunu unutmayınız '' ve gene ''DÜŞÜNCE KARANLIĞINA IŞIK TUTANLARA NE MUTLU'' diyerek gene AKIL'ı kullanmanın yönünü göstermemişmiydi ! Ya Tapduk EMRE'nin Yunus'una ne diyelim ! Yıllarca HOŞGÖRÜ'sü ile kimseyi incitmeyi bırakın topladığı odunların hep düşen ,kuruyan odun olmasına ne demeli nasıl bir Hoş görü idi ki O '' YARATILAN HER ŞEYE ENDER GÖRÜLEN BİR HOŞGÖRÜ İLE YAKLAŞMIŞTI'' Ne demişler Sana TAŞ atana Sen GÜL at... işte ERDEMLİ olan İnsan'ın gerçekte olması gereken bir nitelik HOŞGÖRÜLÜ OLMAK ...... İnsanlara Güleryüzlü Davranmaktır Hoşgörü İnsanların Ayıplarını saklamaktır hoşgörü İnsanlara yardımcı olmaktır hoşgörü Bir Dİlim ekmeği paylaşabilmek ,Üzüntülü anlarında hiç tanımadığı kimselerin yanında olmaktır hoşgörü Anadolu Alevi İnsan'ı bu erdemliliği Pir'lerinden anlmıştır,KAPISINA GELİNİ tanımasa bile ağırlar ve ona Hürmetle HİZMET eder ,Renk,Dil,Irk vb ayrımları gözetmeden.. İnsan kendini tanımalı,kendisini başkasının yerine koymalı,asıl olan büyüklük Affetme yeteniğine sahip olan kimsededir... Der ya Koca Yunus ; Adımız miskindir bizim düsmanımız kindir bizim , Biz kimseye kin tutmayız kamu alem birdir bize, Hoşgürünün olduüu mekanda KİN durmaz Adem'İn yaratılışında Beyne bir Nur gelir sorar Adem -Kimsin ? Nur Cevap Verir ; -Bana Akıl derler ,yerim burasıdır Der ve Yerleşir ; Aradan Kara bir nokta gelir,Ve Adem gene Sorar -Kimsin ? Kara Nokta Cevap Verir; -Benim Adım Nefis'tir ,Yerim burasıdır.. Bunun Üzerine Adem derki; -İyi Ama Burası AKIL'ın yeridir Ve NEfis dile gelir ; -BEN GELİNCE ,AKIL GİDER !... Yukarıdaki Menakıb aslında âdem'i âdem eden ve âdem'i hayvan eden başlıca sebebi ne kadar güzel anlatır.... Anadolu Aleviliğinde bir DÜŞTE ''KIRKLAR CEMİ'dir '',Oradaki Kırkların temsil ettiği Birlik HOŞGÖRÜ DERYASI'dır ,Bu öyle bir hoşgörü deryasıdır ki ! Der ya '' BİRİMİZE NEŞTER VURSAN KIRKIMIZDAN AKAR KANIMIZ'' sözü üzerine birinde üzüntü olsa herkes üzülür,birinde sevinç olsa herkes sevinir... Kendinden önce başkasını düşünmektir hoşgörü , başkası senin sayende mutlu olabiliyorsa işte o zaman sende mutlu olmayı hakediyorsun demektir.. Erenlerden Birine bir gün neden hiç gülmediğini sorarlar ,oda derki ''böyle cefalı dünyada üzülen kullar varken gülmek bana yakışırmı ?'' Daha yazacak o kadar büyük şeyler varki ne KALEM yeter yazmaya nede EL Hoşgörü Deryasına Girebilen herkese Ne MUTLU !