Çiçeğinde yeni yeni kamaşan zerdalisi ömrümün, gülüşümde çekirdeği sertleşmemiş ilk çağlam, kızım benim, nazım benim, gurbetelde sazım benim, yalazlanmış can tanem, körpe dalım bir tanem.. Sisini gözlerimin, içimdeki dumanı seziverdin de sanki acılandın uykunda, sızlandın huysuzlandın.. Dudakların kurumuş, ter içindesin yavrum! Kolsuz kanatsız kalmış geceden beri başucundayım.. Çırpınarak anlamını arayan binlerce sözcük kabukları koparılmış yaralar gibi uğulduyor beynimde.. itiraf etmeliyim ki yavrum çekip gitse de bir bir ekmeğe, özgürlüğe, insanlık ve hayata dair içimi dişleyen düşünceler, senin bir gülücüğün şimdi yaşamam için bana yeter. Geceden beri başucundayım.. İşte, sabaha dayandı gün! Aşsız, işsiz, kuruşsuz bir ıssız bayırdayım. Bebeğim, canımın kıvırcığı, boranda fırtınada sürgün vermiş tomurcuk, üzüm tanem, nar tanem, acar yanım, bir tanem.. Kim kime, dum duma bir tufandayız; günlerin ağzında kara bir gül dikenleri tenimize dayanmış; ürkütülmüş, sarılmış, acıyla sınanmışız.. İnim inim uykunda nasıl da yalnız yanıyor yüzün yavrum, yüreciğin kaşlarında tütüyor, ellerin avcumda iki ateş damlası, tutuşmuş rüyaların, sesin duyulmaz, kendi kollarımızdan başka saranımız yok bizim.. Yazım benim, güzüm benim, yemin olmuş sözüm benim; sana kuş bulmalıyım sana düş bulmalıyım gidip iş bulmalıyım.. Koynunda çırpınırken böyle çaresiz kahrınla tanıştırdın bizi ey hayat zehrinle tanıştırdın; alışılmaz bildiğimiz nefrete alıştırdın! Onurumuz: senin için sakladığım tek servetim bu yavrum; süt olmaz, aş olmaz, iş olmaz onurumuz.. sızım benim, gizim benim, gurbetelde izim benim; ateş almış taş altında kalmışız, gün olur hesabını sorarız elbet. Nihat Behram
çok güzel bir şiir..nihat behram, şiirleri ve yazıları ile yeri doldurulamaz iyi şair ve yazarlarımızdann.. ANACAN YİĞİTLEMELERİ 1 Canımdan can yolundu Uğuldar anacanım Dalı diken bürüdü Filizim darda benim Oy çakıl da çakıl kuduz dişleri Körpe cani parçalamak işleri Canımdan can duruldu Sızıldar anacanım Baharı kan surudu Çiçeğim harda benim Oy sinsi de sinsi hain güçleri Aydınlığa tuzak kurmak işleri Canımdan can budandı Çağıldar anacanım Bir sevdaya adandı Yiğidim sırda benim Oy civan da civan umut kuşları Anaların can can açan düşleri II Gün doğar günüm olur Solurum dünüm olur Birisi benim yavrum Gerisi gülüm olur Vay kanlı da kanlı cellat elleri Cellat ellerinde halkın gülleri Işığı gözde cağır Sözünü özde cağır Yüreğin dağ rüzgarı Acını közde çağır Vay çatal da çatal yılan dilleri Yılan dillerinde halkın gülleri III Yavrum benim çağıl çağıl Sularda ışıldanır Zulüm ona ölum değil Bin canda yankılanır Oy seni de seni yavru ceylanım Öcünü hıncıma yemin ettiğim Tomurcuğum güne durmuş Dal üstünde hızlanır Düşmanları pusu kurmuş Kan içinde gizlenir Oy seni de seni yavru ceylanım Ölümlerde gülüşüne kurbanım IV Can zulüm bağlarında En güzel cağlarında Alevlenmiş kuşum benim Özgürlük dağlarında Oy seni de seni yavru kartalım Rüzgarını doruklarda tutanım Bir yanım uzaklarda Bir yanım tuzaklarda Öfkeyle bilendi acım Dişlenmiş kucaklarda Oy seni de seni kanlı bağlarım Günü gelir hesabını sorarım
