-------------- *Dagda ozgurce yasayan bir inek, bir beygir, bir esek, dagilip insanlarin arasina karisarak ne yaptiklarini ogrenmeye ve bes yil sonra bulusmaya karar verdiler. Her biri baska yone yola ciktilar. Bes yil sonra bulusma yerine once *inek* ile *beygir* geldi. Ikisi de perisan bir halde, zayiflamis, disleri dokulmus, kamburlari cikmis, adeta cokmuslerdi. Beygir* sordu: *"Nedir bu halin inek?.." Inek* ic cekerek anlatti: "Bu insanlar merhametsiz.* *Beni durmadan birbirlerine sattilar.* *Alan sutumu sagdi. Bir inek daha varmis, onu yanima koyup cifte kostular, ac biraktilar. **Canimi zor kurtardim be kardes..." Sonra *beygir* anlatti: "Benim de agzima bir demir parcasi gecirdiler, agzimi acamadim.* *Uzerime bindiler. O indi oburu bindi, o indi oburu bindi... Binmedikleri zamanlar zincire vurdular... Belim cokup de onlari tasiyamaz bir hale geldigimde arkama kocaman bir araba bagladilar, bu sefer bircogunu birden tasimaya basladim. Ben onlari tasidikca kirbacladilar. Canimi zor kurtardim yav inek kardes..." Ve uzaktan *esek* gozuktu. Eşek; islik cala cala, taslara tekme ata ata geldi. Mutluydu. Sismanlamisti, tuyleri parliyordu, gozlerinin ici guluyordu, uzerinde lacivert takimlar vardi. Inek ile beygir, "Nedir bu halin, neler oldu"* diye merakla sordular, esek anlatti: "Bir memlekete vardim, birisi bagirdikca insanlar onu alkisliyordu.* *Ben de yuksekce bir yere cikip bagirdim. **Benim bagirmami bilirsiniz, duyan benim yanima kostu, duyan kostu. Onlar geldikce ben daha cok bagirdim..." "Sonra?.." "Sonra beni baskan sectiler..." "Yani sen baskan mi oldun?.." "Evet... Bir sey yapmama gerek kalmiyordu, ben bagirdikca onlar 'Memleket seninle gurur duyuyor' diye alkisladilar. Yiyecek bircok sey vardi. Ben ise yedim ve bagirdim, yedim ve bagirdim..." "Pekiii... Senin esek oldugunu anlamadilar mi?..." Esek yanitladi: Anladilar anlamasina da is isten gecmisti..."
D D D Bu fıkra benim aklıma seçim zamanı o meydan senin bu meydan benim deyip bağrışıp çağrışanları hatırlattı nedendir bilmem D
