Bir Zaman Gelir.. Her Sey Unutulur.. Hic Yasanmamıs Gibi Durur Evler, Odalar, Zamanın Gerisinde.. Bizler İlerlemis Oluruz Cunku.. Nankörlüğümüzle.. Aşk'ın Kıyameti Budur Aslında.. Yaşanılanı Hiçe Saymak , Unutmak, Vefa'dan Bi Haber olmak.. En Nihayetinde Nankör Olmak! Aşk'a Kıyametleri Koparttırır . Kimisi Aldığını Zannederken Verir, Karşısındakini Yüceltir, Kimisi Vermeyi Bile Bilmez Aşkın Uç Noktalarını Görememiştir.. Hep İster.. Hep İsteyen, Görmeyen, Dinlemeyen.. Bu Alışverişte Bir Hayalden Düş kırıklığından Başka Hiç Birşey Elde Edemez, Hayal ettiği de Kendinindir Zaten... . Kendine Kalır.. Aşk Bir Danstır Aslında ; Tarafların Uyumuyla Bir Şaheser Haline Gelir, Bunun Yanında Komedramlar Yaşanacaktır Elbette.. Çılgınca Kendini Kaptıranlar, Dans Etmesini Bilmeden Kabugunda Duranlar Maskaralar, Birbirinin Ayağına Değil , Üstüne BASANLAR Elbette Vardır , Olacaktır. Onemli Olan Kıymet Bilmektir.. Vefa Satılmaz Hic Bir Yerde.. Aşkın Kendine Özgü Bir Dili Vardır Bilirmisiniz? Bilmeyenle Konuşmaz Zaten, Ama Gel Görki Herkesin Yüreğinden Nedenini Bilmesede Bir Hüzzam Şarkısı Geçmiştir.. Aşk Konuşur! Duymasını Bilene.. Yanınızdakinin, Yakınınızdakinin Kıymetini Bilin Aşkı Küstürüp, Ne Kendinize Eziyet Edin Ne Karsınızdakine... İnsan Oğlunu Ayakta Tutan En Büyük Duygulardan Biri Budur... Aşk Yaralı dır Ve Neredeyse Çaresiz Hale gelmiştir. Herkes Gercekten Daha Duyarlı Olabilir... (alıntı)
