Görüntü, ekranın en yakınındaki “adama” netleştirilir ve arkasına dizilmiş o suratsız koro ekibiyle beraber “komünizm belası” çıktığından beri sloganlaşan şu cümle gelir kendisinden: Marjinal gruplar... Bugünlerde duymaya doyamadığımız sihirli cümle böyle bir mizansenle sunuluyor bize. Çok önemli bir “işi” başarmış ve konuşmuş bir grup adam, insanı tiksindirecek bir soğukkanlılıkla bu cümleleri sarf etmenin pişkin ifadesini seyrettiriyorlar her gün. Hiçbirinin ağzından bir özür cümlesi duyamazsınız ya da yüzünde bir mahcubiyet ifadesi göremezsiniz. İmkânsızdır. Çünkü onların politika belledikleri bu mantık kendisi olmanın “mutluluğundan” taviz vermez hiç. Kolay değil elbet bu mantığa sahip olup onun icraatlarını yürütmek. Kimse de diyemez, bu mantıkla bu kadar! Ve ne yazık ki burada insanı en çok ürküten, bu mantık işleyişine hiçbir müdahale de bulunamazmış gibi yaşamak oluyor. Bunun için gerekçelerimiz de oluşturulmuş evet; ama ekran başına oturtulan kimseler yani bizler artık bu izlenceden sıkılmadık mı? Bakın, bazı tezleri de çürüyor bu mantığın. Mesela böyle hakikatten uzak bir oturuşun muhteşem güvenliği diye bir şey de kalmıyor artık. Ne varsa yanı başımızda; zulüm varsa yanı başımızda katliam varsa yanı başımızda. Yani güvenli bir yer ve onun başkarakteri olan “rahat” insan profili sanallıktan taşıp yanı başımıza kadar geliyor ve diyor ki hiçbir şey senden bağımsız değil! Bir kere de AKP ile başlamayalım söze demenin artık imkânsız olduğu bir dünyayı yaşıyoruz. Burada AKP katliam, AKP soykırım, AKP el nusra, AKP jitem, AKP erkek, AKP beter! demekten kendimiz alıkoymayacağız. Velhasıl böyle uyanıp öyle de uyutuluyoruz. (Fakat yavaş yavaş seyri değişiyor uyanmanın artık. Bir çığlığa bir isyana da uyanabiliyoruz son günlerde. Ne güzel! marjinal bir uyanışı yaşıyoruz yani ve sayımız da marjinalliği devlet ağzına tıkayacak kadar büyüyor her geçen gün). Ve genelden özele alırsak: Şövalyeler 8’lisi, 20’lisi korkmayı öğreniyor artık ve Suriye denen cehenneme baş zebani olmanın korkusu içinde kalakalıyorlar kapitalizm coğrafyasında. Ve bunun ufaltılmış zebanisi AKP de derin mi derin bir bataklığa çekiliyor ve elbette biz marjinalleri de beraberinde... Kendi açtığı tüm cehennem çukurlarına düşmemek için ya da düşse de boş gitmemek için saldırdıkça saldırıyor. Herkes diyebilir fırsatlar oldu ve hala da var bu cehennemi cennete dönüştürmek için; mesela kendisine yönelik tüm tecrit saldırısına karşın Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan bunu yarattı; fakat dedik ya o üst satırları dolaşınca bulunacak “şahane mantık” kendini feshetmedi bugüne dek. Öyle ki yaşanan onca şeye rağmen vicdan aklı bindirilemedi bu mantığa ve tuhaf çirkin bir şeyler çıktı şimdi ortaya... En güncel örnek olarak gaz maskeli, gaz bombalı cinayet çetesi türedi her yerde... Sanki tekbir deyince AKP diye bağıran bir grup... Ne yöne derlerse o yöne... Adeta işkenceye sıfır tolerans yalanı çıkıvermiş dersiniz içerden ve taşarak sokağa iflah olmaz bir konuma gelmiş. Aslında AKP bununla şöyle yapmak istiyor: Sabahları ya da akşamları fark etmez artık “ah bir gencimiz daha gitti” diye bir atasözü yayılsın dilden dile. Sonra da mantık adamları doldurarak ekranları ya da gazete sayfalarını desinler ki marjinal kişi, gruplar... Genç olmak, kadın olmak, Kürt olmak, Alevi olmak, travesti olmak... AKP ya da kopyaları CHP, MHP olmama durumu yani! Böyle olmak durumu AKP için katliamı gerekçelendiriyor şimdilerde. Postalı cilalanmış kapitalist jandarmanın hadsizliği hadsafhada. Bizler ise bu kahredici seyir karşısında ne güzel ki gün be gün isyana uyanıyoruz artık ve marjinaller olarak çoğalıyoruz. Ki bu anti tarihsel çoğalma bu çağda gerçekten gurur verici bir şey. “Birileri” olan AKP bizi kendi çoğunluğuna kurban etmek isteyebilir; fakat marjinalliğimiz “çoğunluk-azınlık” boğuntusundan çoktan taştı ve giderek isyana büyüyor. Ayrıca “mantık adamlarının” kadrajdan kaçırılan o titrer yanları da daha netleşiyor her geçen gün., ( ALINTI )
Umaram akepe için sonun başlanğıcı olur. Yoksa bu coğrafya ve milleti felakete sürükleyecek bu haysiyet yoksunları ...
