Kimi Sevsem!... Kimi sevsem,yüreğine hangi vasıta ile gideceğimi,ve bileti nereden satın alacağımı bilemedim.Kime dokunduysam,eksilen hep ben oldum…Yazgıma düşenlerin gözleri,gökteki yıldızlar gibiydi bir türlü ulaşamıyordum.Hangi yüreğe dalsam, yalnızlığım daha da artıyordu… Ruhumun kuytu bir köşesinde,filizlenen duygularım,düşlerimde ...Baş tacı yaptığım sahte sevgilerce,budandı…Kime yanaşsam, sevda kokan şehirlerde,varoşların çocuğuna döndü yüreğim…Kime bağlansam, dört yanlışıma karşılık bir doğrumu değil,bir yanlışıma karşılık,tüm doğrularımı götürdü…Umutsuz aşkların,musalla taşında benim ruhum yıkandı,Ve her zamanki gibi ben, seyrettim… Yani anlayacağınız,sevgilerde yana umudun resmini hiç yapamadım…Olmadı!yapacak bir şey yok artık.Yüreğimin sürgüsünü çektim,bu kadar yenilgiden sonra,yeni bir sevgilere başlamanın bir anlamı yok.Şimdi kabristandayım,içimde ne kadar kırık dökük sevgi kalıntısı varsa,gömmekle meşgulüm…Diriliş gününde buluşmak umudu ile…
