(1) yola çık upuzun yürü vurulmuş çocuk başları arama zeytin dalında asılı kızın çıplaklığında kalma alev dalgası saçlarını rüzgara yatır YÜRÜ havada elden ele devşirilen barışın sesi dar havada kuşatma içinde dövüşenler var havayı kokla havayı dinle COŞ onlar ki bu yoldan mavi gözlü kız zeytin dalına asılmadan güneşin alnacına koştular barışa bayrak oldular bayrağı al kavgayı al KOŞ (2) onlar ki yangınlı ufuklardan yangınlı ufuklara at sürdüler susuz ve aç topraklara yapışmış karınları dağlarım kadar mavi umutları ve bir çiçek gibi güneşe arzuyla gerinen kadınları kızları ve erkekleriyle merttiler buğdayın sarısından insanın arısından kavganın yarısından dönmediler ve onlar ki yolumuza çam kokulu umutlarıyla güneşi serdiler (3) yola çık acılara dalma alnını dağ serinliğine yasla unutma bütün sokaklar kent alanlarına çıkar bütün ırmaklar denize akar ve makineler tarlalar insanlar senden yana onları UTANDIRMA bu bir özlem bu bir türkü bu bir emir havayı kokla havayı dinle KOŞ
