Hayatın Bittiği Yerdeyim..! Bu, Yazdığım son satırlar sana... Artık, ne ismim, ne şiirlerim, Ne gölgem , çıkmayacak karşına Hiç bir yerden... Hiç bir şey, Beni hatırlatan hiç bir iz kalmayacak Ne günden, ne geceden... Bir yaş gibi siliyorum kendimi gözlerinden.. . Duymayacaksın artık, Ne ses ne nefes , Ne şarkı, ne sitem Hiç bir şey kalmayacak maziden Bana ait ne varsa alıp Yaralı bir güvercin gibi, Son bir çırpınışla Uçacağım ellerinden Ne lodos fırtınalarım olacak artık Seni rıhtımalara sürüyen, Ne de, poyrazlarımda Acı soğuğum kalacak iliklerine dek işleyen ... Hüzünlü eylüllerimi, Kasvetli şubatlarımı, Kararsız mayıslarımı Ve çorak ağustoslarımı alıp gidiyorum Bu taşı toprağı, Havası suyu sen olan şehirden.... Sokak çocuklarının kocaman kara gözlerine bakıp ta, Uzanan avuçlarına bıraktığın bozuk para misali Verdiğin sevgiyi dağıt şimdi Kime istersen Derin bir nefes gibi içine çekip Sonra bıraktığın ben , Vaz geçtim senden... Hadi şimdi git, nereye gidersen Camlarda yol gözleyen telaşlı bir anne gibi Merak eden, Ve seni senden çok düşünen ben, Vaz geçtim senden... Gidiyorum, Bu havası, suyu, Taşı, toprağı sen olan şehirden.... Vazgeçtim senden, Vazgeçtim senden.... "alıntıdır"
cok güzel bir isyan şiiri emegine yüregine saglık can ama SEVDİGİNDEN VAZ GECMEK cok zor be kardeşim istesende olmuyor ben bu şiiri okuduktan sonra evlenmeden önce ayrıldıgım bütün benligimi hatırladım bütün benligim diyorum cünki o sevgilim tam 9 senemiz beraber gecti ve sadece annesinin bir sözüne bitirdim vazgecemedigim aşkımdan sadece siz alevisiniz dedi ve dertler büyüdü ve onca senelik bir sevgiyi bitiremedi ama sildi hala içimde acısı var
emegıne saglık sultan superdııı ama sadece sıoır olarak vazgecmek yok sonuna kadar gucun yettıgınce savasacaksın kısmetten otesı haramdır elbet ama sen elımden gelenı yaptım dıyebılmelısın ....... abıcım sanada bı kardes tavsıyesı madem o kadar zaman gecmıs evlısın cocugun var evıne yuvana odaklan gecmıs bıtmıs ıste kısmet degılmıs sen kendı esıne kendı yoluna bak ve sunu bı dusun bu durumda sen degılde esın olsaydı esın boyle seyler dusunseydı sopyleseydı ne hısseder ne dusunursun sen onla evlısın ve aklında baskası var cok yanlıss bence.......
Bir sensin beklediğim kapılarda... Bir sensin ateşlerin içinde su zannederek sarılıp daha beter yandığım...Gerçek birdir doğru bir; sende birdin ne bilirdim doğrumu eğriye gerçeğimi yalana çevireceğini! Kimsesiz kaldım kapıların ardında, gün batımlarında, yalan yanlış insancıkların sahte bakışlarında ama en çok da sensiz kaldım... yarım kaldım; kalbim sakat, kör,sağır kaldı sen gidince. Duymaz oldu kimseleri, görmez oldu hiç bir şeyi, çarpmaz oldu eskisi gibi. Suçlayamadı kimseleri ne seni ne bir başkasını faili meçhul kaldı sevdam, k im vurdu ya gitti dar kapkaranlık sokak aralarında... Şimdi ne yana baksa karanlık ışıkyüzü görmez oldu, ufukları seçemez , ne yapacagına karar veremez oldu. Niye diye sormaktan vazgeçti, sebepsiz kalmaktan korktu, bulmaktan aramaktan vazgeçti, kaybetmekten korktu... Şimdi savaşmaktan yorulmuş, düşman askerleri tarafından değil de kendi askerleri tarafından ihanete uğramış, elinde beyazz teslim bayrağıyla kalakalmış yenik komutanlar gibi zafersiz, biçare, yıkığım... Bundan sonra hanği zafer nidaları coşturur bu paramparça ruhumu, hangi ilgi hangi sevgi susturur ihanete uğramış kalbimin feryadını figanını, hangi mutluluk neşe dolu kahkaha dindirir şu bitmek tükenmek bilmeyen gözyaşları mı... Vazgeçtim şimdi senden, yarım yamalak sevdandan her şeyinden... Sen acının ölümün ta kendisi,sen çaresi olmayan hastalık, sen içimin acıyan yüzü vazgeçtim senden... "alıntıdır"
