1 Gece, kadifeden bir örtü Üzerinde parlak pullar örtülü Gün, kah mavi kah gri bir deniz Limanı gece, ötesi giz Gece ile gündüz uyum içinde uyuşmazlık... İç içe geçmiş aydınlık ve karanlık 2 Akıp gidiyorum denizin kokusuyla düşlere... Kadeh kaldırıyorum ömrün güzelliklerine.. Kuruyorlar yavaşçaa bir gül misali Güllerin mevisimi tükenir gibi... 3 Karşımda İstanbul Kıyıda ben Geçmişte bir mazi Aklımda sen Sere serpe serilmiş ömrüm önüme Sen yoksan bu ömür de nafile ...!
ANLAMSIZLIK Bir gün hayata gözlerimizi açtık niye? Niçin? Kimin için? Cevaplamaya çalıştıkça battık diplere. Hayatı sorgulama, sevdiğini anlamaya çalışma, cevapsız soruların cevabını vermeye kalkışma sonunda kaybeden hep sen olacaksındır. Nereye kadar bu boşluk, anlamsızlık? Eğer kaybederken de kazanmasını bilenlerdensinse hep kazanacan, ama zor ama etinle tırnağınla ağır ağır, sabırla hep kazanacan. Yaşamın öbür adıdır Kaos; benliğimizde, yüreğimizde, hayatın her anında vardır. Bu karmaşanın bir parçasıysan sorun yok tâki dışarı çıkıp da insanları dışarıdan anlamaya, gözlemlemeye karar verdiğin ana kadar. Dışarıdasın anlamıyorsun bu telaş ne için, bu acele niye? Sanki zaman birkaç yıl sonra tükenecekmişçesine bu acele niye? Kaosun öbür adıdır anlamsızlık. Olup bitene bir anlam veremezsin, kızarsın, hırsına bir anlam veremezsin. Anlamsızlığı anlamaya çalışırsın her şey daha da anlamsızlaşır. Ya tekrar kaosa geri döner sorgulamadan yaşarsın ya da bu yaşam bana ait değil diyerek çekip gidersinâ¦