Soğuk bir kış sabahı sahilde bulunan küçük bir koydan bir balıkçı filosu denize açıldı. Öğleden sonra büyük bir fırtına koptu ve gece olduğunda balıkçı teknelerinden hiçbirisi limana dönememişti. Bütün gece boyunca eşler, anneler ve çocuklar ellerini ovuşturup, kaybolan sevdiklerini kurtarması için Allah'a yakararak rüzgâra açık kıyıda bir aşağı bir yukarı dolandılar. Bu sıkıntılı durumda, bir de kulübelerden birinde yangın çıktı, erkekler olmadığı için yangını söndürüp kulübeyi kurtarmak mümkün olmadı. Ancak gün ışıdığında, herkesin sevinçle gördüğü gibi, balıkçı teknelerinin tümü de sağlam olarak limana döndü. Fakat orada ümitsiz bir kişi vardı. Bu kişi yangında evi kül olan adamın eşiydi. Kocası karaya çıkarken şöyle bağırıyordu, "Aman Allah'ım, mahvolduk! Evimiz, içindeki her şeyle birlikte yangında kül oldu!" Adam ise, kadını şaşırtan şu sözleri haykırdı, "Allah'a şükürler olsun! Yanan kulübemizin ışığı sayesinde bütün tekneler yolunu buldu ve salimen limana döndük." UNUTMAMALIYIZ Kİ,HER ŞEYDE BİR HAYIR OLDUĞU GİBİ HER ŞERDEDE BİR HAYIR VARDIR.....HİÇBİRŞEY SEBEPSİZ DEĞİDİR!!
bazen biz insanoğlu hangisinin hayırlı hangisinin hayırsız olduğunu göremeyiz biraz sabretmek gerek... emeğine sağlık dilek
