Yalnizlik…. sensizligi sana haykiriyorum zapettigin yuregime ve sana olan sevdama sevmenin karsiligi yok lugatta cok sonradan ogrendim herkesin kendince bi tanimi var kimi sevince gul dikiyor kimi o gulleri yoluyor kimi gozyasi dokerken kimi inadina inadina gulumsuyor ve cok sonradan ogrendim sevmek icin iki kisiye gerk yok diye tek kisilik de olabiliyor yitik bi hikayede buldum kendimi arkama donup baktigimda zamanin yelkovanina tutunup coktan terketmissin beni uzuldum agladim yitik zamanlardi iste sahiplendi beni yitik birkentte yalnizligim oysa ben onu terkedeli ne kadar da cok olmustu ama beni sarip sarmalayan yine o oldu sustum lal oldum yada oyle olmak istedim inadina inadina susmak yillar sonra anladim ki aciyan yuregimin izdirabini sensizligin verdigi acinin sessiz cigliklari yankilandi kimsesiz sokaklarimda titreyen eller terleyen avuclar ve yorgun bi yurek kaldi ardinda haykiristi oysa seni bana hatirlatan her sarki sesin karisiyor en sevdigim ezgilere bir bakiyorum ki sen olmus yalnizlik …Mecnun Turgay Öztürk…
suskunluklar can dosttum bazen yürekteki sessiz çıglıklarımız olurlar bizden başkası duymaz ama sesini hep kulaklarımızda yüregimizde duyarız...
