Yedi derya sohbetini, bahri umman anlamaz İlmi ledun manasıdır, ahmak olanlar anlamaz Küntü kenzden ders okursun, ondan ne anlar Gözü kör kulağı sağır, libas erler anlamaz Men aref ilmine eren, aşık-ı suzan olur Hevt nefsini katleyliyen, meydanda merdan olur Hırs ile şehvete uyan, nefsine kurban olur Yedi tamu şiddetidir, kemrah olanlar anlamaz İki cihan röhnüması, Haydar-ı kerrar olan Çıkıp miraç kapısında, haykırıp aslan olan Sitretül müntehada, Mustafaya yar olan Naciyani naz makamı, binde bir can anlamaz İlmü ledun okuyanlar, aynen yoldaş olur Ahedi Ahmedir hey dost, fatihada mı baş olur Pa ile çarşa ile kah, anlıyanlar sırdaş olur İlmi ledün manasıdır, ehli inkarlar anlamaz Men aref ilmine ermiyem şu ağmaki fıkıhı Pir dergahına niyaz et, yakın bulaısın Hakkı Ey virani, dört kitaptan Alinin methini oku Ehl-i Beyti hanadanı, Şimir Mervanlar anlamaz
Yalnızlığı kalplerinden sileler Kalbi Türklük süzgeçinde geçeler Er denilen, lakabında bileler. Koca Balkan, sen cevap ver namerde!
