ANNE SEVGİSİ Sakin, ılık ve güneşli bir günde bir melek cennetten kaçtı, yaşlı dünyamıza indi ve tarlalarda, ormanlarda, şehirlerde ve küçücük köylerde dolaşmaya başladı. Güneş batar batmaz kanatlarını açtı ve : 'Ziyaretim sona erdi, artık ışık dünyasına dönmem gerek. Fakat, buradan bir anıyla dönmek istiyorum.' dedi. Güzel bir çiçek bahçesine baktı ve : 'Bu çiçekler kadar güzelini, bunlar kadar hoş kokanını görmedim. Onun için anı olarak bu çiçekleri götüreceğim' dedi. O sırada ileride, pırıl pırıl gözleriyle, gül yanaklı bir bebek gördü. Bebek gülümseyerek annesinin yüzüne bakıyordu. Bunun üzerine melek şunları söyledi kendi kendine : 'Bu bebeğin gülümsemesi, bu buketten de güzel. Onu da beraberimde götürmeliyim.' Bunları söylerken, bebeğin beşiğini, bebeğe ve beşiğe adeta bir sel gibi akan annenin sevgisini farketti. O anda ağzından şu sözler döküldü : [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]'Bu annenin bebeğine olan sevgisi bu dünyada gördüğüm en güzel şey. Bu sevgiyi de beraberimde götürmeliyim.' [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]Bu üç hazineyle birlikte inci kapılı cennete doğru kanat açtı. Cennetin kapısından içeri girmeden önce : [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]'İçeriye girmeden, anılarıma bir göz atayım' dedi. [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]Elindeki bukete baktı, tüm güller solmuştu. Bebeğin yüzüne baktığında, bebeğin gülümsemesi yok olmuştu. Annenin sevgisine baktı, o tüm güzelliğiyle yerinde duruyordu. Solmuş gülleri ve gülümsemeyi cennetin kapısında atıverdi ve kapıdan içeri girip cennetteki herkesi yanına cağırdı : [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]'İşte dünyada bulduğum ve cennet kadar güzelliğini yitirmeyen tek şey bu [FONT=Times New Roman][COLOR=navy]ANNE SEVGİSİ dedi. [FONT=Times New Roman][COLOR=navy](alıntı) [FONT=Times New Roman]peki biz annemizin değerini ne kadar biliyoruz canlar ?[/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT][/COLOR][/FONT]
