Nutkullo Hafız uzun yıllar talebe okutması yanında 1956 yılında dışarıdan ilkokul diploması alarak Akkuş Merkez Camii’ne, imam hatip olarak tayin edilir. Bu aynı zamanda Akkuş’un tek imam hatibidir. İmam hatipliği yanında Kur’an kursu hocalığı da yapar. Zira o yıllarda bir memur iki işte çalışabilmektedir ve bu durum 657 sayılı memuriyet kanunu çıkana kadar devam eder. Ancak hocanın bu iki işten aldığı maaş gerçekte çok cüz’idir. Akkuş’ta da talebe okutur mühim denilebilecek seviyede. Zira anlatıldığına göre o zamanlar Akkuş’un etraf köylerinde Alevi vatandaşlarımız oturmaktadır. Zamanın Akkuş müftüsü ile Nutkullo hoca elele vererek etraf köylerden pek çok çocuğu talebe olarak getirip okuturlar ve bunlardan bir kısmı imam hatip olarak köyüne döner. Zamanla bu köylerde Sünniliğe geçenler olur. Talebelerin bütün geçim masrafları, yeme içme meseleleri aşağı yukarı Nutkullo Hafız’ın koordinatörlüğünde halledilir. Dahası hoca, talebelerinin sağlık, giyim gibi hemen her türlü problemleriyle yakından alakadar olur. “Akkuş’tan biliyorum, talebelerin her şeyi ile ilgilenirdi babam” diyor Abdulkadir Hocaoğlu. Talebe okutmaktan hiç usanmayan bir ilim aşığı Nutkullo Hafız. Yıl boyu okutur Akkuş’taki talebelerini. Hocanın hanımı ise [Hava hanımefendi] talebelere ekmek pişirir. Bu durumu Ahmet Hocaoğlu şöyle dile getirir: “Babam 1956’da resmen imam oldu. Akkuş Merkez Cami imam hatibi. İlkokul diplomasını dışarıdan aldı. Tabi o zamanlar imam olabilmek için ilkokul dışında bir şart aramıyordu. Yeterli dini bilgi için de müftülükte sınav yapılırdı. Babamın Akkuş’taki hizmetini anlatmalıyım. Enteresandır. Akkuş’un köyleri yarı yarıya Alevi idi. Orada Fatsalı Bekir Şahin isminde genç bir müftü vardı. Müftü ile babam ikisi birlikte Alevi köylerinde gençleri aldılar. Akkuş insanının, insana, hele memura, din adamına aşırı saygıları vardı. Müftü bunları [halkı], muhtarı vb. çağırdı ve her köyden bize şu kadar çocuk gelecek dedi. Alıncak talebeler büluğ çağına ermiş olacak. Müftü ile babam o talebeleri elif be’den başlatıp okuttular ve o gençler köylere imam oldular. O köylerin çok büyük kısmı Aleviliği bıraktı. Öyle bir hizmet yaptılar. Çok zor şartlar altında o gençler orada okudular.” www.kumru.org’ sitesinden temin edildi.
Hiç duymadığım bir konuyu bulmuşsun, öğrenmiş oldum sayende. teşekkürler Erhan. Ordu'nun Mesudiye ilçesindede bir çok alevi var ama bunların bir çoğu alevi olduklarını bilmeyenler dahi olduğu söylenir.
aslında asimile olmak gibi rencide edebilen kelimeleri bir yöre bölge veya şehir için kullanmak her ne kadar aydınlatıcı bilgi niteliğinde olmasada günümüz gerçeklerinin kökenini bilmek de en tabii hakkımızdır diye düşünüyorum. tanrı hiç kimseyi özünden sözünden ayrı kılmasın..
değişik bir duygu olsa gerek 50 yıl sünni olarak yaşa yada alevi olarak yaşa sonra sünni veya alevi olduğunu anla ,ne düşünür insan acaba ...
