Gökyüzüne bir merdiven dayamış Hayatın bütün engellerini, Bütün istenmeyen simalarını, Geçmişi, insanları, hayatı ve Yeryüzünün bilinmeyen o en kapkaranlık yüzünü geride bırakarak Çabuk ve emin adımlarla yol almaya başladı Hayatının ilk gerçeğine doğru. Adım adım yükseliyordu Cesaretinin onu özgürlüğe götürdüğü yere doğru. Ayaklar yerden yükseldikçe umutlar da beraberinde hissediliyordu Gökyüzünün mavi bulutlarında. Bunca yol almışken Geriye dönüp bakmak istemiyordu. Yeniden anımsayacaktı hayata dair gerçekleri Geçmiş yılları? Pişmanlıkları? Söylenmeyen sözleri? Gerçekleri? Bütün bunları bir tarafa bırakarak yol almaya devam etti. Her basamakta biraz daha yorulduğunu hissediyordu. Azmini yitirmeden, devam etti Özgürlüğü hayal ederek? Merdivenin son basamağına doğru yaklaşmıştı artık. Bütün tanıdık simaları yeryüzünün kara topraklarında yok olmaya bırakmıştı. Ve son basamağa gelmişti artık Dokunsa yakacaktı tenini güneş Bıraktı kendini onun dayanılmaz sıcaklığına Varlığını her zaman uzak bir mesafeden hissettiği o sıcaklık Şimdi teninde dayanılmaz bir sıcaklık ve serinlik hissi veriyordu.
