emeğine sağlık abla çok özel bir paylaşım olmuş bu resmi ilk kez üniversite yıllarımda kantinde bir yiyecek firmasının afişinde görmüştüm. o zamanda ürperdim bugünde... resim çok küçüktü biraz büyük halini bulup eklemeye çalıştım Neden Nefes Alyoruz ki Bu fotograf 1994'de Sudan'daki kitlik sirasinda cekildi ve fotografci Kevin Carter'a Pulitzer ödülünü kazandirdi. Çocuk emekleyerek 1 km. ötedeki Birlesmis Milletler yemek kampina gitmeye calisiyor. Arkasindaki akbaba, cocugun ölmesini bekliyor. Fotografi ceken Kevin Carter, fotografi ceker cekmez oradan ayriliyor ve kimse cocuga ne oldugunu bilmiyor. Fotografci Kevin Carter 3 ay sonra depresyona giriyor ve intihar ediyor. Ve dünya hala dönüyor ?
Teşekürler arkadaşlar.Bu resim günümüzün insanlığını temsil ediyor.Sevgi kalmamış kalan kariyet ve para hırsı.İnsanlık ölüyor.Peki siz ne yapardınız aynı durumda?.Yanıtlarınızı tahmin ediyorum .İşte alevi ve türk olmamızın farkı bu.
bu resim ilk bakışta bana somaliyi hatırlattı ama selenay can ın açıklamaları sayesinde aydınlandım gerçekten insan olan insanları derinden etkileyici bir kare ve bu kare anlıyana çok şey anlatıyor ne hazindirki bir yanımız boluk içinde iken öbür yanımız da açlık içinde can veriyor bu ne biçim dünya yaa
Bunu ilk takvim olarak görmüştüm çok oldu o zaman çok şeyler düşünmüştüm Acaba dedim bunu çeken çoçugu kurtarmışmıdır KURTARMAMIŞ AMA ODA İNTAHAR ETTİ SORULAN SORULARA DAYANAMAYIP..
ilk gördüğümde elimizde olan kıymetlerin farkında olmadığımız aklıma geldi ama sonra güçlü olanın zayıf olanı yok ettiğini hatırladım evet sadece bu resim değil ama doğanın kanunu bu; zayıf olan herzaman yenilmeye mahkum ve çaresiz.
