Rüzgâr ile yaprak dost oldular. Artık rüzgâr savurmuyordu yaprağı. -''Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim seni" dedi rüzgâr yaprağa. Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgâr: - Hadi söyle seni istediğin yere taşıyayım. Tekrar düşündü yaprak , aklına yine bir şey gelmedi... - ''Bilmiyorum rüzgâr kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle ?'' dedi. Rüzgâr: - Gidecegin yeri bilmedikten sonra rüzgâr dostun olsa neye yarar.. Savrulur gidersin! dedi ve bildigi gibi esti tekrar. Yaprak yine savruldu... Üstelik de bu sefer savuran dostuydu... Mevsimler birbirini kovalarken... Bir yaprak daha düstü dalından.. Kapılma rüzgara ey yaprak.. Savrulma baska baska yerlere.. Uç istediğin heryere.. Ama sen istiyorsan gitt.. Git gidebildigin yere.. Bak bir yaprak daha düstü dalından...
Gidecegin yeri bilmedikten sonra rüzgâr dostun olsa neye yarar.. Savrulur gidersin! emegıne saglık coskun bugun cok duygulandım sayende ama yeter artıkkk huzunlenmek ıstemıyorumm ben savrulacagım yerı buldumm bulamayanlar dusunsunn )) guzel paylasımların ıcın tesekkurlerr k
