Dün akşam "Yangın yeri Maraş" adlı oyunun Ankara'daki gösteriminde idik.... Oyun ile ilgili olarak tartışılabilecek bir çok şey bulunabilir.Oyun bitiminde (farklı yaşlardan) bir çok kişiye, oyunu nasıl bulduklarını sordum.Pek çok farklı yorumlar aldım.Bir gerçeği görmek büyük bir yeti,biraz özgür bir beyin,kültür,cesaret ve kararlılık gerektirir.Bu yetileri olmayan yada bu yetiyi geliştirememiş olan kişiler, bu oyun karşısında dahi, son derece yüzeysel bir eleştiri içine girebilir."O, bunu öldürmemeliydi" türevinden bir eleştri ile oyunun özünü anlamamış olmanın cehaleti ile "oyunu beğenmedim" seviyesine düşebilirler.Oysa Namusuna,canına,malına kastedilen birinin o durum altında kendisini savunması yada öc duygusuna kapılması kadar insani bir durum yoktur.Kendini savunmanın meşruiyeti tartışılamaz. "İnsan öldürmek en son isteğimdir" diye düşünen biri olabilirsiniz.Ben size bu oyunu izlediğimde ve bu oyundan çok çok önceleri taşıdığım ana fikrin "İnsan öldürmek, hiç istemediklerimin son maddesidir" olduğunu söylemek isterim.Bu oyunu sergileyenlerin,yazanların,oynayanların,izleyenlerinde bu ana fikrin sahipleri olduğunu biliyorum.Ancak yinede yüzeysel eleştiri sahibi olanlara şunu söyleyebilirim; Bu oyun, sizi ikiziniz gibi izleyen acılarınızla yüzleştirdi.Şimdi son kez ve lütfen acılarınızdan kaçmak için değil acılara "Non Pasaran" diyerek,örgütlenerek ve direnerek karşı durmanın bir yol olduğunu düşünerek karşı koyun.Katliam sahiplerinin yenilgisi ancak böyle mümkündür.Yaratmaya çalıştıkları duyarsızlık,örgütsüzlük ve korku ortamına en iyi cevap "birlik" tir.Maraş, bu birliğin neden oluşturulması gerektiğini öğretmedi ise ve bu oyun ile bu nedenler güncel olayların nedenlerini size anlatmadı ise olacak şey şudur. Yüzeysel eleştiri sahibi bu durumda şu şekilde düşünmeye devam eder... "Ergenekon kimdir?" "Bu dava gerçekmi sahtemi?" "Silahlar tazemi,bayatmı?" "Askerler şuçlumu,suçsuzmu?" "Ulusalcılarmı haklı,AKP mi?" "İbrahim Şahin kimdir,suç işlemişmidir?" "Bu dava nedir?" "Bıktık bu davadan değiştir kanalı" Geçmişi bilmeyen ve ondan kaçan bir yüzeysel eleştiri sahibi, bu gün "kimin peşine takılması gerektiği" ni düşüne dursun,"kimin haklı kimin haksız olduğu" düşüncesinde devine dursun,bizler bir gerçeğin unutturulmaması açısından Maraş ile,Çorum ile,Sivas ile, dahası, benzerleri bir çok yerde uygulanan katliamlar ile yüzleşmenin önemine inanıyoruz.Bu gün yaşadığımız hadiselerin ve yapay gündemlerin şifreleri Maraş'ta açıkça sergilenmiş ve hala segilenmektedir.Görebilmek büyük bir yeti,biraz özgür bir beyin,kültür,cesaret ve kararlılık gerektirir demiştim. Eline sağlık Serdar DOĞAN. Yılmaz Özçay
