Alevi/Bektaşi inanç ve ibadetine göre, görünen görünmeyen, bilinen bilinmeyen, evrenimizde var olan bütün varlıklar Hakk’ın tecellisidir, aynı özden var olmuştur Kardeş aynı babadan anadan doğan, kan yolu ile birbirine bağlı olan, kız veya erkek tümü birbirinin kardeşidir, birbiri ile kardeştirler. Ayrıca bazı topluluklarda konulan kurallara u***** yapılan kan kardeşliği, yol kardeşliği gibi kardeşlik türleri de vardır. Alevi Bektaşi yol kurallarına göre yola/tarikata girmek isteyen canların, Musahiplik Erkanı diye adlandırılan, Musahiplik Cemi kuralları içerisinde gerçekleştirilen, evli olan iki çiftin, verilen bir senelik birbirlerini tanıma süresinin sonucunda, Mürşit veya Pir huzurunda, Cem erenlerinin şahitliğinde verilen ikrar sonucu olunan musahip kardeşliği vardır. Kardeş olan iki canın yanı sıra, onlarla birlikte eşlerinde ikrarı alınarak kardeş olurlar. Bu kardeşlik bağlantısı çocuklarına yansıdığı gibi, belli zaman diliminde onların çocukları ve sonra gelen nesil kardeş sayıldıklarından dolayı, birbirleri ile evlilik yapamazlar. Alevi/Bektaşilikte kan kardeşliğinden daha önemli sayılan bu kardeşlik kurumu vardır. Ayrıca aynı ülke sınırları içerisinde aynı veya ayrı dili konuşan, aynı iş yerlerinde çalışan, dış baskılara karşı yaşadıkları ülkeyi aynı şartlarda savunan, kısacası aynı vatandaşlık hizmetlerini yerine getiren, insan topluluklarının birbirlerine kardeş gibi olduklarını belgeler “hitap” kardeşliği vardır. Bu hitap kardeşliği ne yazık ki en çok çoğunluğun azınlık üzerinde baskı kurduğu ülkelerde daha yaygındır. Bu kardeşlik söylemi o kadar ileriye götürülür, o kadar fazla kullanılır ki, haksızlığa uğrayan kesimin bundan rahatsız olduğu, kimse tarafından fark edilmeyecek aşamalara kadar ulaşır. Alevi/Bektaşi inanç ve ibadetine göre, görünen görünmeyen, bilinen bilinmeyen, evrenimizde var olan bütün varlıklar Hakk’ın tecellisidir, aynı özden var olmuştur. Bu nedenle bütün varlıkların birbiri ile kardeştir. Onun için Alevi/Bektaşiler bütün varlıkların hakları karşısında suskundur, onların haksızlığa uğramalarına müsaade etmez. Kadın erkek, siyah beyaz, ırk, din ve dil ayrımı yapmadan yetmiş iki millete ve bütün inançlara aynı göze bakarlar. Ve daha ileri giderek bütün insanlığı kardeş, doğayı aynı öz görürler. Dünyanın birçok ülkesinde haksızlıkların yaşanması mümkündür, bu rahatsızlığın dile getirilmesi de mümkündür. Türkiye sınırları içerisinde yaşayan Alevi/Bektaşiler bu “sözde” kardeşlik söyleminden son derece rahatsızdırlar. İnancının özünde kardeşliğe önem veren bu toplum, kardeşlikle uzaktan yakından ilgisi olmayan yapmacık kardeşlik söylemi karşısında rahatsız olduklarını açıklayamamaktan bile rahatsız olur duruma gelmişlerdir. Kerbelâ’dan günümüze kadar gerçekleştirilen Yavuz Selim kırımları, Kuyucu Murat toplu kırımları, Cumhuriyet dönemi binlerce insanımızın katledildiği Dersim Katliamı, 1978 Maraş, 1978 Sivas, 1980 Çorum, 1993 Sivas Madımak Katliamı ve adını saymadığımız bütün katliamları yaşamak zorunda kalan Alevi/Bektaşi toplumundan bir kez olsun özür dilemeyi, kınamayı bile akıllarına getirmemekteler. Ve işte kötü olan da bu katliamlar üzerine kurdukları kardeş söylemi iddiasıdır. Bu bize ağır geliyor. On yıllardır iş sahalarında, kazancımızdan ödediğimiz vergilerden, zor şartlar altında bir araya getirdiğimiz, Devlet bütçesinden bizlere bir kuruş ayrılmazken, bizlere kardeş diye hitap edenlerin, annelerinin ak sütü gibi, Diyanet aracılığı ile on binlerce cami ve din görevlisinin verdiği hizmeti kabul edenlerin bize kardeş diye hitap etmeleri bizleri rahatsız ediyor. [FONT=Arial]Açıklamaya çalıştığımız gibi, bizden bağımsız “bizim” kardeşlik anlayışımız, bize yapılanlarla uyumlu değil. Bize, Aleviler bizim ‘’kardeşimiz’’, hepimiz kardeşiz’ diye hitap edenler, nasıl bir kardeşlik yaptıklarını gözden geçirirlerse ancak o zaman kardeşlik tescillenir. [FONT=Arial]Aksi taktirde bukuru söylem bizi üzmeye devam edecektir. [FONT=Arial] [FONT=Arial] [FONT=Arial]24.12.2009 [FONT=Arial]Geesthacht[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]
