Temmuzla yaniyorum Yaşadıkça bu hayatı sığmıyor düşlerim Gündüzleri huzur gece uyku almıyor gözlerim Düşünüyorum bu kahpe asrı düşünüyorum Ben her temmuz sizinle yaniyorum Ektiginiz tohumlarda ekin oldum harmana geliyorum Diktiginiz fidan dallarında zümrüt yaprak oluyorum Bastığınız Kızılırmak boyunda toprak oluyorum Ben her temmuz sizinle yanıyorum Gökte şimşekler çakıp gökler gürlüyor Havada kara bulutlar ortalık toz duman oluyor Hangi yöne baksam gözlerim sizi arıyor Ben her temmuz sizinle yanıyorum Her gün dört mevsimi birden yaşıyorum Gültekin saza vurdukça ben semaha duruyorum Bu ne ilk ne de sondur düşündükçe çıldırıyorum Ben her temmuz sizinle yanıyorum Mevsim sanki kış düşlerimle üşüyorum Yobazlar pusu kuracak diye korkuyorum Kalemim silahımdır barış için yazıyorum Ben her temmuz sizinle yanıyorum Sizler yanınca umutlarım söndü ağlıyorum Sevgi ve barış sevdanızı tutmuş bırakmıyorum Kardeşlik sevgisini bu yobazlara anlatamıyorum Ben her temmuz sizinle yanıyorum Alevisi sünnisi cerkezi lazı kürdü kardeşiz biliyorum Kim bu fitneligi nefreti aramıza koydu çözemiyorum Kenetlenelim sevgiden başka güç yok diyorum Ben her temmuz sizinle yanıyorum Elimizde olan bu fani dünya büyük bir yalan Ey yobaz ne kula kul ol ne de ortalıkta dolan Aleviyi sunniyi cerkezi lazı kürdü yarattı yaradan Kizilkale diyor ki ''kardeşiz mevsimlerde yanmasın canlar'' Yusuf korkmaz (kizilkale 01.07.2008)
emeğine yüreğine sağlık ablacım çok güzel bir şiir bütün alevi canların duygularına tercüman olmuş bu şiir
