Bu sana son yazım son seslenişim Hani insan sevgiyi aşkı buldugunda Vazgeçmeli aşkı ugruna herşeyden Hayatından umutlarından Kendisinden Hatta aşık oldugu kişiden bile Kollarını açmalı acıya,ağlamaya Yakabilmeli en derinden yüreğini Küllerini bile geriye bırakmamalı Varlığında yok olmayı bilmeli Bu sana son yazım son tükenişim Senin kim olduğunu soruyorlar bana Kalbimin Her Zerresinde Satırlarımın her hecesinde Aklımın her köşesinde diyorum Ben isterdimki sen hep elimi tut Ben isterdimki senin ellerinde kalbim Benim ellerimde senin kalbin olsun Bu sana son yazım son bitişim Son yazımı içimden geldiği gibi Düşünmeden ağlaması yeni durmuş Kızarık ve kanlı gözlerle yazıyorum Ve bir parça çalıyor gönlümdeki sancı Benimde bu satırları yazarken gönlüme Kalbimim derinliklerine giriyor bir sancı Çıksa karşıma yol gösteren bir hancı Son yazım yazarken içim yandı Hep aşkı bildiğimi sanıyordum Ne olduğunu şimdi anladım Sevdiğinin gözlerine bakamamak Sadece hayallerle avunmak Gururunu ayaklar altına alıp Yaralı serçe gibi ölümüne ağlamak Bir ömrü acıyla geçirebilmek Unutma bu son elime kalem alışım Sana son kez yazı yazışım Seni satırlarıma yazmak istemiyorum Senin umursamaz tavırların kırıyor beni Hani bana bir mektup vermiştin ya Sevdiğim ağlarken o mektubu okuyorum Bu yazım diğerlerine benzemiyor demi..acıtıyor Senin sözlerinde böyle acıt tı yaralı kalbimi Her biri kurşun misali saplandı yüreğime Tüm gece kanadı açtığın yaram Gözlerim doldu ağladım tekrar tekrar Sen ne demiştin üzülme unutursun başka birini bulursun Üzülmüyorum senden gelsin gelen acı olsun Ama unutma ben asla seni unutmam Ama biliyorsun ben seni çok sevdim Biliyorum artık bu bir yasak aşk öyküsü Kalbimdeki kuşların son uçuşu..sevdiğim Sensiz bu bedenin yok oluşu...Belkide sensizliğe yelken açışım Ama sen her gün her gece aklımdasın Bu Gün yine sensiz bir sabaha uyandım Biliyorum yine sana ağla***** yatacağım Bu sana son yazım son arzum...Sevdiğim yüreksızım sen hep mutlu ol...emi...
