Adam bakmış, küçük oğlu dua ediyor. - "Allahım anneme, babama, büyük babama uzun ömür ver. Güle güle anneanne..." Bir anlam verememiş bu duaya... Ancak ertesi gün acı haber gelmiş. Anneanne sizlere ömür... Ertesi hafta adam bakmış çocuk yine duada: - "Allahım anneme babama uzun ömür ver. Güle güle büyükbaba..." Ertesi gün büyük baba da ölmüş... Bir hafta sonra adam bakmış küçük çocuk yine duada: - "Allahım anneme uzun ömür ver. Güle güle baba..." Adam ertesi sabah bir hastaneye gitmiş yatmış. Tetkikler, tahliller, kalp elektrosu, röntgen çekimleri... Sapasağlam. Bakmış karısı iki gözü iki çeşme ağlıyor. - "Ne oldu hanım?" - "Bizim postacı", demiş hanım. "Ne iyi adamdı. Bugün haber aldım. Ölmüş!"
Bu fıkra hoş tam zamanımızı anlatıyor kimin eli kimin cebinde. Ama yazık olmuş postacıya genç yaşta daha ne çocuklar doğurturdu kim blir? Allah analarımızı bacılarımızı ablalarımızı postacıdan korusun ama allahtan mefta oldu adam. Bu durumada hiç üzülemeyeceğim anneye başsağlığı dileklerimi iletir tüü utanmaz derim.
