.................................... :???: her bulduğum yerde yitiriyorum seni yanı başımda öldüğün oluyor kimi gün ya da ben ölüyorum gözlerinde sessizce bir yaprak kıpırdıyor hafiften bu sessizlik bir kasırga başlangıcı kükremeye hazırlanışı denizin bu,aslanların sarı, vahşi gözlerindeki ölüm parıltısı bir yerde erimek ansızın yok olmak belki de ve susmak ,susmak yüzyıllar boyu beni unuttuğun bir uzak çizgide tuvale sürdüğüm boya değil artık kırmızı kan rengidir gözlerimin en karadan daha karası yok oysa en beyazıydın sen düşlerimin o bana an yakın renkti,tüy gibi burama buram sıcaklığını çizerdim duvarlara kokun bir tuhaftı çocuksu ve katmerli bir gül gibiydi, baygın gecenin en koyulaştığı o yerde düşerdi ellerime darmadağın öten bir ishak kuşudur şimdi haber getirir ölümlerden,dinle yaşamak ,bir manga asker karşısında ateş etmeyin diyorum,durun! bir diyeceğim var gözlerimi bağlamayın, son defa görmek istiyorum sevgilimi ,göğü,güneşi,denizleri ve bu son ölümüm olsu diyorum bir daha öldürmeyin beni kibritim ıslak sigaram yanmıyor ne olur bir ateş verin bu ilk aldanışım değil bu ilk sönüşü değil umutlarımın bu denizin son kıyısıyım bir cam kırıldı uzakta,taaaa uzakta içimde bir can kırıldı bütün şiirlerim anlamsız şimdi resimlerim renksiz,şarkılar ruhsuz hiç bir şey avutamaz artık beni bakın bir çağ devriliyor içimde sersefil son şairde kırdı son kalemini... ilk meşaleyi kim yaktı bu karanlıkta kimdi aydınlatan zindan gözlerimi sevilmek mi o en ilkel artığı son çağların bir mağara duvarında ki en eski resim ya sevmek... hiç sönmeden bir ömür boyu o en güzel huydur benim istediğim yaşadıkça tutunduğum dal bu boşlukta o en insancıl gerçeğim benim ben hep böyle yüzyıllar boyunca sevdim çağlar boyu kopkoyu bir geceydi yaşadığım ellerini arardım,bulamazdım çoğu gün bir saklayan vardı sanki bir tutan vardı sonra yaklaşamazdım,anlayamadığım korkular vardı hep böyle seninle sensiz kalırdım ben bir kıvılcım sönerken bir yanardağ patlardı içimde kov şimdi ben yalnız öleyim vur elime ekmeğimi al tiksinir benden,kim görürse beni sensiz utanır yalnızlığım ban baktıkça aynalar mı?hani neredeler? kim bilir kaç asır oldu kendimi görmeyeli adım mı neydi? besbelli unutmuşum hadi vur!hadi öldür! kurtar beni ezilmekten çürümekten hadi gel,açtım kollarımı bekliyorum bir zamanlar ölmeye vaktim mi vardı seni sevmekten...
bir cam kırıldı uzakta,taaaa uzakta içimde bir can kırıldı bütün şiirlerim anlamsız şimdi resimlerim renksiz,şarkılar ruhsuz hiç bir şey avutamaz artık beni bakın bir çağ devriliyor içimde sersefil son şairde kırdı son kalemini... Bu kısmı çok güzel... emeğine sağlık kardeşim...
