Günlerden Gülşen ateştir ateş onun gözleri içindir. Gözleri yorgun, balköpüğü onu hergün göçebe bir barınak çalar acı aydınlık bir gecedir belki hırsız ve telaşeli hükümdar bir kentin yüreğinde lodosun karnında yaşar günlerden gülşen ateştir serseri mevsimlere kardeştir gözlerinde karanlık sevgiler gizlidir gözleri yorgun, balköpüğü. Metin Güven