Ben hayatı çok içtim ama sarhoş olamadım Kendimden geçemedim hiç Unutamadım… Yıldızlarla gecenin buluştuğu yerde, dileyemediklerimde saklıydı hayatım olmama ihtimalini düşünerek Sevdiklerimi dilemeyi göze alamadım! Gece perdelerini indirirken gökyüzüne, gün bitmiş sayılmıyordu bende Sabahları unutarak çift kişilik yaşıyordum geceyi 24 saat yetmiyordu acılarımı dindirmeye ...hasretimin gece vardiyalarında yalnızlığıma yağıyordum saatler boyunca öyle bilinen bir nem bırakmaz bu damlalar,yağdıkça birikir yalnızlığım başka hayatlarca çoğalırken belki,her saniye kendimden eksilirim ve bilirim hayatımda acılarımdan başka hiçbir şey uzun ömürlü olmadı bende.. ...alışkanlıklarımdan öteye hep başkalaşmış, hep başkasından arta kalan acıların mahkumu olurdum, belki de suça sebebiyet verilmek istenen bir denektim ama kimsenin beni yargılayacak tezi yoktu elinde...
