Aşık Miskini (Sait Küçük) Sevenlere gönül verdim Yola çevirdiler beni Damla bile değil idim Göle çevirdiler beni 1964 yılında Kars'ın Kağızman ilçesinde doğdu. Asıl adı Sait Küçük'tür. İlk ve ortaöğrenimini Kağızman'da yüksek öğrenimini ise Kars'ta tamamladı. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Sosyal Bilimler Bölümünü bitirdi. Kuzeydoğu Anadolu aşıklık geleneği ve şiiriyle büyüdü. Şiir yazmaya ve bağlama çalmaya ortaokul yıllarında başladı. İlk serbest şiiri 1984 yılında Milliyet Sanat dergisinde yayımlanarak "Genç Şairler Antololisi"'nde yer aldı. Sadık Miskini mahlasıyla Folklor, Edebiyat, Nefes, Cem, Türk Edebiyatı, Aşık Veysel dergilerinde halk şiirleri yayınlandı. Ayrıca çeşitli sanatçılar tarafından bestelenip söylenen şiirleri/türküleri özellikle 1990'lı yılların ikinci yarısından sonra Arif Sağ, Songül Karlı, Seher Dilovan, İsmail Özden gibi sanatçılar tarafından okunarak geniş çevrelerde duyuldu. Şiirle olan ilgisinin yanında yöre türkülerinin derlenmesi, yöre aşıklarının eserlerinin başka kaynaklara aktarılması gibi çalışmalarda da bulunmaktadır.Kağızman folklor derneğinin kurucularından ve başkanlarından olan Sait Küçük "folklor derneğinin sesi" isimli bir gazete çıkardı. Daha çok heceyle yazdığı şiirlerle bilinen Miskini, bunun yanında divan şiiri, serbest şiir gibi öteki türleriyle de ilgilenmekte ve yazmaktadır. Ayrıca her şeyi ile Kağızmanı anlatan "Kağızmana Ismarladım Nar Gele" isimli kitabı hazırlayan üç kisiden birisidir Miskini. Evli ve iki çocuk babası olan miskini halen Kars'in Kağızman ilçesinde yaşamaktadır Eserlerinden bazıları: Çevirdiler Beni Sevenlere gönül verdim Yola çevirdiler beni Damla bile değil idim Göle çevirdiler beni Tohumu döl eylediler Dikeni gül eylediler Yari bülbül eylediler Güle çevirdiler beni Serimi sevdaya saldım Gah boşandım gahi doldum Muhabbet arısı oldum Bala çevirdiler beni Miskini'yi eğittiler Dane dane öğüttüler Dil bilmezdim öğrettiler Dile çevirdiler beni İnsanlığa Yürüyorum Sevgi ile yola çıktım İnsanlığa yürüyorum Nefret kalesini yıktım İnsanlığa yürüyorum Bir güzellik var yolumda Dostluk türküsü dilimde Barış bayrağı elimde İnsanlığa yürüyorum Saygı yasa sevgi yasa Ne bir elem ne bir tasa Dikenlere basa basa İnsanlığa yürüyorum Yari aldım yakınıma Eşlik etti akınıma Aşk doldurdum çıkınıma İnsanlığa yürüyorum Sadık Miskini'dir adım Muhabbete doyamadım Hızlı tempo koşar adım İnsanlığa yürüyorum Dokunma Eğer bülbül değil isen Güle dokunma dokunma Yaprağını yaralarsın Dala dokunma dokunma Mansur isen çekil dara Can bağışla güzel yara Kusuru kendinde ara Ele dokunma dokunma Kaşların yay çatıyorsa Kirpiğin ok atıyorsa Yüzün sirke satıyorsa Bala dokunma dokunma Dost cemine gelmiyorsan Gelip öğüt almıyorsan Saz çalmayı bilmiyorsan Tele dokunma dokunma Miskini'yim geçer çağlar Hasretlik bağrımı dağlar Dokunursan Kerem ağlar Küle dokunma dokunma Ara Behey gönül bir öğüdüm var sana Saygıyı sevgiyi insanda ara Kem rakipler sargı sarmaz yarana Var git dermanını cananda ara Sevdanın esrarı gizlidir canda Alınıp satılmaz hiçbir dükkanda Keramet bulunmaz cahil insanda Kerameti ehl-i irfanda ara Asi olup el aleme bulaşma Kavga edip hiç kimseye dalaşma Arı gibi yayla yayla dolaşma Muhabbet balını lisanda ara Miskini kamilden nasihat alır Atana kalmayan sana mı kalır Derelerin taşı değersiz olur İnciyi yakutu ummanda ara Aşk İle Gelin muhabbet edelim Birliğe doğru gidelim İkiliği terk edelim Aşk ile dostlar aşk ile Bir ikrâra bağlanalım Bir aşk ile dağlanalım Semah dönüp eğlenelim Aşk ile dostlar aşk ile Kenetlensin ellerimiz Şekerlensin dillerimiz Kaynaşsın gönüllerimiz Aşk ile dostlar aşk ile Miskini der bir olalım İr olalım dir olalım İnsanlığa yar olalım Aşk ile dostlar aşk ile Boş Gelir Gider İlim öğrenmekte gözü olmayan İrfan meclisine boş gelir gider Ariflerin verdiğini almayan Duygusuz sezgisiz taş gelir gider Talip olmayanlar dosta eremez Muhabbetin goncasını deremez Yol ehli olmayan yolu süremez Her işi hayaldir düş gelir gider Aşkın meydanında çalınır sazlar Dökülür nağmeler bal olur sözler Güzeli çirkini seçmeyen gözler Bakar olsa bile şaş gelir gider Miskini gerçeğe aşık olmazsa İnsan-ı kamilden dersin almazsa Tanıyıpta kend’özünü bilmezse Kara cahillere eş gelir gider Dağlar Oy Dağlar Diledim ki nazlı yare gideyim Her yandan çevirdi yolumu dağlar Gurbet elde garip kaldım nideyim Kırdı kanadımı kolumu dağlar Ayrılan güler mi nazlı yarinden Küle döndüm hasretinden narından Kurtulmadım tipisinden karından Perişan eyledi halimi dağlar Şimdi sevdiğimin gözü yollarda Kalıp eğlenemem ıssız bellerde Sadık Miskini'ye yaban ellerde Reva mı gördünüz ölümü dağlar Divane Desinler Bana Ko ben dosta kul olayım Divane desinler bana Kerem gibi kül olayım Efsane desinler bana Seherde bağa ineyim Gülün dalına konayım Çark edip semah döneyim Pervane desinler bana Miskini der be hey canım Çekilir damardan kanım Toprağa karışır tenim Virane desinler bana Kabristan Bugün yolum düştü bir kabristana Gördüm ki nicesi ölmüş yatıyor Nicesinin otlar bitmiş üstünde Niceleri toprak olmuş yatıyor Ecel pençesini vurmuş yüzlere Acımamış gelinlere kızlara Sürmeler çekilen ela gözlere Kara karıncalar dolmuş yatıyor Yaylalarda koyun kuzu yayanlar Malın mülkün hesap edip sayanlar Ben falanım ben filanım diyenler Uyanmaz uykuya dalmış yatıyor Ölümün eline geçmiş canları Toprağa karışmış nazik tenleri Nice yiğitleri pehlivanları Kara yer altına almış yatıyor Ufacık mezarlar sanki yok olmuş Toprağı erimiş taşı yıkılmış Analar atalar bir bir çekilmiş Sıra Miskini'ye gelmiş yatıyor Dostun Dergahı Dostun dergahına tövbeyle giren Doğru iman eyler mümin sayılır Körletip nefsini zincire vuran Eline beline emin sayılır Bulunmaz değeri gevher taşının Tadına doyulmaz dostluk aşının İyilik nişanı iyi kişinin Kötülük nişanı kemin sayılır Sadık Miskini der dostu zikreyle Yediğine içtiğine şükreyle Derin düşün hele bir yol fikreyle Yaradan kim bu yer kimin sayılır Bilim Gerçeğidir Bildiğim Benim Bana derler niçin namaz kılmazsın Aşkın namazıdır kıldığım benim Kuru lafa dogma söze inanmam Bilim gerçeğidir bildiğim benim Bana gönül kâbe aşk ibadettir Dostlar bal arısı bal muhabbettir Boşandığım kibir ile nefrettir İnsan sevgisidir dolduğum benim Miskini’yi yakan aşk ataşıdır Aşk ile görmeyen kördür şaşıdır Benim yitirdiğim benlik taşıdır Birlik gevheridir bulduğum benim Hey Koca Dünya Sual etsem bilen olmaz yaşını Kocalar kocası hey koca dünya Gezdim durdum toprağını taşını Eyledin ömrümü zay koca dünya Yan yana yatıyor beyle maraba Çürümüş bedenler dönmüş turaba Çok şehirler gördüm olmuş haraba Kaç ocak söndürdün say koca dünya Birin kondurdun da birin göçürdün Ecel şerbetini tas tas içirdin Güzel sevenlerin aklın kaçırdın Nicesin del’ettin vay koca dünya Yaptın her zulümü elden koymadın Mazlumlar ah çekti ahın duymadın Nice yiğitleri yedin doymadın Yede Miskini’yi doy koca dünya Beni Barış İçin Ölenden Sayın İlmin hizmetine geldim erenler Beni noksanını bilenden sayın Başımın tacıdır dostlar yarenler Onlarla ağlayıp gülenden sayın Dinlerim kamilin verdiği emri İkrarım ikrârdır sözlerim nemri Gönül gözüm toktur değilim cimri Sofrası meydanda olandan sayın Benim dinim aşktır başka dinim yok Kıblem dost yönüdür başka yönüm yok Cihanda kimseye zerre kinim yok Kalbinin pasını silenden sayın Sadık Miskin’i der eylerem zarı Baş koyduğum yoldan dönmezem geri İnsanlığa kurban ettim bu seri Beni barış için ölenden sayın
